DIECEZJA SIEDLECKA
7 lipca 2022 r. Imieniny obchodzą: Cyryl, Metody, Estera
Czytania: (Oz 11,1.3-4.8c-9); (Ps 80,2-3.15-16); (Mk 1,15)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Jakub Walecki z WLKS Siedlce-Nowe Iganie wicemistrzem Europy w skoku wzwyż
Karetki z Siedlec dla Lwowa
Zbliżają się Dni Konstantynowa
Kinowe lato w Łomży
Zatrudnienie studenta w wakacje. Kiedy trzeba za niego opłacać składki?
Podziękowania dla ryckich policjantów
Czego nie mówimy – wystawa w Siemiatyckim Ośrodku Kultury
Luciano Regolo „O Maryjo, Matko najsłodsza. Ojciec Pio i Maryja"
Wędkowanie w Milejczycach
Gmina Kąkolewnica otrzymała certyfikat – Samorządowy Lider Edukacji
Aktywni seniorzy nad łukowskim zalewem
Ks. Szczerba: bp Goliński człowiekiem głębokiej wiary
Bp Trochanowski: ten synod będzie wyjątkowy
Prawosławni dwóch jurysdykcji zawarli Deklarację Porozumienia
Kawa w „Farskiej Cegielni” dla umocnienia wspólnoty parafialnej
Biskup z Zaporoża: wierzymy, że papież powstrzyma wojnę
Kard. Czerny: Rosja toczy wojnę z całym cywilizowanym światem
Kard. Guixot: próżnia sensu prowadzi do postrzegania drugiego jako wroga
Franciszek: wiele uczę się od ludzi
Płock – Fundacja „Cokolwiek uczyniliście” gościła 40 dzieci z Wileńszczyzny
Bp Mazur odwiedził harcerzy w bazie „Orle Gniazdo”
PIĄTEK V TYGODNIA ZWYKŁEGO, 13 LUTEGO (2015-02-12 11:02:14)
Nauka Jezusa jest praktyką miłości. Jezus naucza głownie o miłosierdziu i o łasce Boga, a nie o grzechu. Jezus spotykając się z drugim człowiekiem, dawał mu nadzieję. Tę samą nadzieję dał dzisiaj głuchoniememu i tę samą nadzieję daje każdemu człowiekowi. Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka Mk 7, 31-37 Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: «Otwórz się».
Nauka Jezusa jest praktyką miłości. Jezus naucza głownie o miłosierdziu i o łasce Boga, a nie o grzechu. Jezus spotykając się z drugim człowiekiem, dawał mu nadzieję. Tę samą nadzieję dał dzisiaj głuchoniememu i tę samą nadzieję daje każdemu człowiekowi.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 7, 31-37
Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: «Otwórz się».
Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę». Chrystus wspomaga wiarę i obiecuje Zmartwychwstanie. Zauważa każdego człowieka i nie niszczy nikogo. Najchętniej przebywa właśnie z tymi, którzy nic nie mają i którym nic się nie udało. Z tymi, którzy nigdy nie będą sławni, znani czy podziwiani. Utożsamia się z tymi, których omijano i których lekceważono. Dotyka chorych, skaleczonych i zranionych. Jezus dostosowuje się do sytuacji ludzi, których spotyka. Nie mógł porozmawiać z głuchoniemym, dlatego wsadza palce w jego uszy, dotyka śliną jego języka, tak, by nawiązać kontakt z tym człowiekiem. Jezus współczuje z cierpiącymi, przebywa z samotnymi i opuszczonymi. Patrzy z wyrozumiałością w ich niewinne oczy i wsłuchuje się w ich nieme skargi. Jezus ma czas dla wszystkich. Nazywa siebie sługą i staje się naszym bratem. Dzięki Niemu możemy mówić do Boga: „Ojcze". Dzięki Niemu po drugiej stronie smutku w naszym życiu może zabłysnąć światło. Patrząc na Jezusa, uczmy się tej postawy szacunku i współczucia z innymi ludźmi. Także dzięki tobie po drugiej stronie smutku jakiegoś człowieka może zabłysnąć światło nadziei. (www.modlitwawdrodze.pl)
Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».
Chrystus wspomaga wiarę i obiecuje Zmartwychwstanie. Zauważa każdego człowieka i nie niszczy nikogo. Najchętniej przebywa właśnie z tymi, którzy nic nie mają i którym nic się nie udało. Z tymi, którzy nigdy nie będą sławni, znani czy podziwiani. Utożsamia się z tymi, których omijano i których lekceważono. Dotyka chorych, skaleczonych i zranionych.
Jezus dostosowuje się do sytuacji ludzi, których spotyka. Nie mógł porozmawiać z głuchoniemym, dlatego wsadza palce w jego uszy, dotyka śliną jego języka, tak, by nawiązać kontakt z tym człowiekiem. Jezus współczuje z cierpiącymi, przebywa z samotnymi i opuszczonymi. Patrzy z wyrozumiałością w ich niewinne oczy i wsłuchuje się w ich nieme skargi. Jezus ma czas dla wszystkich. Nazywa siebie sługą i staje się naszym bratem. Dzięki Niemu możemy mówić do Boga: „Ojcze". Dzięki Niemu po drugiej stronie smutku w naszym życiu może zabłysnąć światło.
Patrząc na Jezusa, uczmy się tej postawy szacunku i współczucia z innymi ludźmi. Także dzięki tobie po drugiej stronie smutku jakiegoś człowieka może zabłysnąć światło nadziei.
(www.modlitwawdrodze.pl)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR