DIECEZJA SIEDLECKA
25 kwietnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Marek, Jarosaw, Wasyl
Czytania: (1 P 5, 5b-14); (Ps 89, 2-3. 6-7. 16-17); Aklamacja (1 Kor 1, 23-24)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Felieton Grzegorza Welika – 24 kwietnia 2024 /POSŁUCHAJ/
Powiatowe Uroczystości Dnia Strażaka
XVIII Siedleckie Targi Pracy
Wypadek w Zbuczynie. Występują utrudnienia
Paweł Łysańczuk w audycji "O tym się mówi"/ZAPOWIEDŹ
Chór z Białej Podlaskiej ze złotym dyplomem
Iwona Kublik: Ewolucja a nie rewolucja w Sokołowie Podlaskim
Niewybuchy bomb lotniczych znalezione na terenie budowy w Białej Podlaskiej. Policja zabezpiecza miejsce znalezienia 4 bomb lotniczych
Ewakuowano mieszkańców Białej Podlaskiej w rejonie ulic Sidorskiej i Kąpielowej!
Śmigłowiec zerwał linię energetyczną w okolicach Okrzei w gminie Krzywda
Wypadek autobusu w Polakach
PONIEDZIAŁEK VII TYGODNIA WIELKANOCY, 18 MAJA (2015-05-18 07:05:50)
J 16,29-33 Teraz wierzycie? (J 16,31) Przedszkolaki i nastolatki uważają zwykle, że wiedzą i potrafią już bardzo dużo. „Umiem pływać” – stwierdza z przekonaniem trzylatek. „Tak, wiem” – cedzi przez zęby nastolatka, wznosząc do nieba oburzony wzrok, gdy matka prosi ją, by była uważna za kierownicą. Jakakolwiek rada czy przypomnienie kwitowane są krótkim: „Tak, wiem”, chociaż często ten, kto to mówi, w rzeczywistości wie jeszcze niewiele.
J 16,29-33
Teraz wierzycie? (J 16,31)
Przedszkolaki i nastolatki uważają zwykle, że wiedzą i potrafią już bardzo dużo. „Umiem pływać” – stwierdza z przekonaniem trzylatek. „Tak, wiem” – cedzi przez zęby nastolatka, wznosząc do nieba oburzony wzrok, gdy matka prosi ją, by była uważna za kierownicą. Jakakolwiek rada czy przypomnienie kwitowane są krótkim: „Tak, wiem”, chociaż często ten, kto to mówi, w rzeczywistości wie jeszcze niewiele.
Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus usłyszał od swoich uczniów: „Teraz wiemy, że wszystko wiesz… Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś” (J 16,30). Był jednak świadom, że w rzeczywistości nie wiedzą, a nawet ostrzegł ich, że już niebawem rozproszą się, pozostawiając Go samego. Oto Jezus, w przeddzień swojej śmierci, napomina swoich uczniów, by nie tracili odwagi. Sam mając przejść straszliwą próbę, znajduje w sobie dość pokoju, by pocieszać swoich przyjaciół – gdyż wie, i to naprawdę wie, że Ojciec jest z Nim zawsze. Uczniowie uznawali to, co mówił im Jezus, za prawdziwe i wartościowe, jednak „wiedza” Jezusa wykraczała poza poznanie intelektualne. Była ona zakorzeniona w głębokiej, osobistej i trwałej więzi z Ojcem. Dzięki tej więzi Jezus był w stanie wytrwać tam, gdzie inni nie daliby rady. Ty także możesz pozyskać podobną „wiedzę”. Dla niej przyszedłeś na świat! Zostałeś tak cudownie stworzony po to, abyś – na wzór Jezusa – mógł „wiedzieć”, tzn. rozpoznać w sobie Bożą obecność. Byś nie tylko wiedział o niej teoretycznie, ale doświadczał jej w praktyce. Jest to możliwe, ponieważ Jezus umarł i zmartwychwstał, wstąpił do Ojca i posłał Ducha Świętego do naszych serc. Uczynił to wszystko, abyśmy mogli żyć w pokoju i nie tracić odwagi, wiedząc, że On pokonał śmierć. Powiedz teraz Jezusowi, że pragniesz, aby te prawdy dotarły do ciebie osobiście, aby zakorzeniły się w twoim sercu. Odwołuj się do więzi z Nim przez cały dzień. Gdy twoja ufność zaczyna się chwiać, gdy jakaś sytuacja odbierze ci pokój, zwróć się do Pana i zapytaj Go: „Co Ty o tym myślisz? I co chcesz mi teraz powiedzieć?”. Wsłuchaj się w Jego odpowiedź. Czasami słowa Jezusa są dla nas zaskoczeniem, ale zawsze niosą nam uspokojenie i pociechę. „Jezu, wprowadź mnie w głębszą relację ze sobą. Chcę poznawać Cię coraz lepiej.” Dz 19,1-8 Ps 68,2-7 (Słowo wśród nas, 2015)
Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus usłyszał od swoich uczniów: „Teraz wiemy, że wszystko wiesz… Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś” (J 16,30). Był jednak świadom, że w rzeczywistości nie wiedzą, a nawet ostrzegł ich, że już niebawem rozproszą się, pozostawiając Go samego.
Oto Jezus, w przeddzień swojej śmierci, napomina swoich uczniów, by nie tracili odwagi. Sam mając przejść straszliwą próbę, znajduje w sobie dość pokoju, by pocieszać swoich przyjaciół – gdyż wie, i to naprawdę wie, że Ojciec jest z Nim zawsze. Uczniowie uznawali to, co mówił im Jezus, za prawdziwe i wartościowe, jednak „wiedza” Jezusa wykraczała poza poznanie intelektualne. Była ona zakorzeniona w głębokiej, osobistej i trwałej więzi z Ojcem. Dzięki tej więzi Jezus był w stanie wytrwać tam, gdzie inni nie daliby rady.
Ty także możesz pozyskać podobną „wiedzę”. Dla niej przyszedłeś na świat! Zostałeś tak cudownie stworzony po to, abyś – na wzór Jezusa – mógł „wiedzieć”, tzn. rozpoznać w sobie Bożą obecność. Byś nie tylko wiedział o niej teoretycznie, ale doświadczał jej w praktyce. Jest to możliwe, ponieważ Jezus umarł i zmartwychwstał, wstąpił do Ojca i posłał Ducha Świętego do naszych serc. Uczynił to wszystko, abyśmy mogli żyć w pokoju i nie tracić odwagi, wiedząc, że On pokonał śmierć.
Powiedz teraz Jezusowi, że pragniesz, aby te prawdy dotarły do ciebie osobiście, aby zakorzeniły się w twoim sercu. Odwołuj się do więzi z Nim przez cały dzień. Gdy twoja ufność zaczyna się chwiać, gdy jakaś sytuacja odbierze ci pokój, zwróć się do Pana i zapytaj Go: „Co Ty o tym myślisz? I co chcesz mi teraz powiedzieć?”. Wsłuchaj się w Jego odpowiedź. Czasami słowa Jezusa są dla nas zaskoczeniem, ale zawsze niosą nam uspokojenie i pociechę.
„Jezu, wprowadź mnie w głębszą relację ze sobą. Chcę poznawać Cię coraz lepiej.”
Dz 19,1-8
Ps 68,2-7
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
