W pierwszej przypowieści Chrystus porównuje serce człowieka do rodzącego drzewa. Tak jak dobre drzewo może urodzić tylko dobre owoce – tak i człowiek, którego serce jest skarbnicą prawych uczynków, będzie postępował właściwie. Przed Bogiem nie da się nosić masek, On widzi ciebie takim, jakim jesteś naprawdę.

W drugiej przypowieści Jezus zadaje pytanie każdemu z nas: czy chcesz, abym był fundamentem twojego życia? Fundament, czyli podstawa, gwarant, jest najważniejszym elementem każdej trwałej budowli. Tak jak solidny dom musi opierać się na stabilnej podstawie, tak i życie człowieka powinno mieć swoje zakorzenienie w Chrystusie. Tylko dzięki żywej relacji z Bogiem można przetrwać trudy i problemy, z jakimi przychodzi nam się zmierzyć.

Słuchając kolejny raz tekstu Ewangelii, spróbuj sobie odpowiedzieć na pytanie: czy potrafisz przyjść do Jezusa, słuchać Go i żyć według Jego wskazań? Czy jesteś gotowy porzucić swój pomysł na życie i oddać stery Panu Bogu?        Mimo że po ludzku trudno jest bezgranicznie zaufać, wiara jest jedynym sposobem, aby Bóg mógł ocalić twoje życie.

 
Proś Ducha Świętego, abyś miał odwagę oddawać stery swojego życia Bogu. Proś o mądrość i roztropność, abyś zawsze miał nadzieję w Panu.

(www.modlitwawdrodze.pl)