DIECEZJA SIEDLECKA
8 maja 2024 r. Imieniny obchodzą: Stanisaw, Eryk, Liza
Czytania: (Dz 20,17-18a.28-32.36); (Ps 100,1-5); (Rz 8,31b-39)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Audycja "Czarno na białym"/ZAPOWIEDŹ
Bp Suchodolski: Chcemy pokazać młodym Kościół jako dom
Zaproszenie skierowane do kobiet konsekrowanych
Kolejne niewybuchy na placu budowy. Ewakuacja mieszkańców kilku ulic w Białej Podlaskiej
Nowa Rada Gminy Zalesie
Nowy zarząd powiatu łosickiego
5. Ogólnopolska Pielgrzymka Kobiet na Jasną Górę (zapowiedź)
Wyjazd na Pielgrzymkę Suwałki-Wilno
Zdzisław Wiewiórski „Vis” – kolejna odsłona „Wyklętych z Podlasia”
Marek Tucholski w audycji "O tym się mówi"/AUDIO
Zmiana na stanowisku prezesa PEC
PONIEDZIAŁEK: 22 KWIETNIA (2013-04-22 07:04:43)
J 10,1-10 Woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. Czy porównanie nas do owiec nie jest obraźliwe? Są to przecież w gruncie rzeczy tępe stworzenia, które zwykle kończą na talerzu w postaci pieczeni. Jednak Jezus ukazuje nam tu inteligencję owiec. Nie reagują one na głos obcego - co nawet nam, ludziom, nie zawsze się udaje! Tak dobrze znają głos swojego pasterza, że żadne inne głosy w ogóle ich nie interesują. Bóg pragnie od nas podobnych reakcji. Dał nam, jako swoim dzieciom, zdolność słuchania swego głosu i podążania za Nim. W tym celu udzielił nam daru sumienia, które Kościół nazywa „najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka” (K.K.K., 1776). Sumienie nie jest jedynie „czujnikiem grzechu”, informującym nas, czy dany czyn jest dobry, czy zły. Jest to miejsce, w którym najwyraźniej i w sposób najbardziej osobisty rozbrzmiewa głos Pana. Jest to nasze wewnętrzne, ja”, miejsce, w którym dowiadujemy się najwięcej o sobie, w którym Ojciec mówi nam, kim naprawdę jesteśmy.
J 10,1-10
Woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je.
Czy porównanie nas do owiec nie jest obraźliwe? Są to przecież w gruncie rzeczy tępe stworzenia, które zwykle kończą na talerzu w postaci pieczeni. Jednak Jezus ukazuje nam tu inteligencję owiec. Nie reagują one na głos obcego - co nawet nam, ludziom, nie zawsze się udaje! Tak dobrze znają głos swojego pasterza, że żadne inne głosy w ogóle ich nie interesują.
Bóg pragnie od nas podobnych reakcji. Dał nam, jako swoim dzieciom, zdolność słuchania swego głosu i podążania za Nim. W tym celu udzielił nam daru sumienia, które Kościół nazywa „najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka” (K.K.K., 1776). Sumienie nie jest jedynie „czujnikiem grzechu”, informującym nas, czy dany czyn jest dobry, czy zły. Jest to miejsce, w którym najwyraźniej i w sposób najbardziej osobisty rozbrzmiewa głos Pana. Jest to nasze wewnętrzne, ja”, miejsce, w którym dowiadujemy się najwięcej o sobie, w którym Ojciec mówi nam, kim naprawdę jesteśmy.
Oczywiście nasze sumienie pomaga nam również unikać zła, a także kieruje ku dobru, które możemy uczynić. Czy czujesz się czasem przynaglony, aby pomóc komuś, kto cierpi, albo przeciwstawić się niesprawiedliwości? Nie jest to tylko kwestia nakazów i zakazów, ale zaproszenie Boga, abyś korzystając ze swoich niepowtarzalnych darów, niósł innym Jego łaskę i miłość. Ci z nas, którzy posługują się komputerem, prawdopodobnie co najmniej raz dziennie sprawdzają skrzynkę pocztową, a może nawet kilka razy dziennie. Dziś na modlitwie nie zapomnij zajrzeć do swojej „duchowej skrzynki”. Z pewnością Bóg przysłał ci jakąś wiadomość, a może nawet kilka. Niektóre mogą wydać ci się banalne, jak „pomódl się za znajomego, który stracił pracę”, albo zadzwoń do córki i powiedz jej, że ją kochasz”. Jednak poprzez odpowiedzi na te drobne natchnienia uczestniczymy w rzeczy wielkiej - budujemy królestwo Boże na ziemi! „Panie, tak łatwo można dać się odciągnąć od Ciebie przez inne głosy. Pomóż mi wyciszyć się i usłyszeć Ciebie. Obym zawsze szedł za Twoim cichym, znajomym głosem, wzrastając w Twojej miłości i łasce.” (Słowo wśród nas, kwiecień 2013)
Oczywiście nasze sumienie pomaga nam również unikać zła, a także kieruje ku dobru, które możemy uczynić. Czy czujesz się czasem przynaglony, aby pomóc komuś, kto cierpi, albo przeciwstawić się niesprawiedliwości? Nie jest to tylko kwestia nakazów i zakazów, ale zaproszenie Boga, abyś korzystając ze swoich niepowtarzalnych darów, niósł innym Jego łaskę i miłość.
Ci z nas, którzy posługują się komputerem, prawdopodobnie co najmniej raz dziennie sprawdzają skrzynkę pocztową, a może nawet kilka razy dziennie. Dziś na modlitwie nie zapomnij zajrzeć do swojej „duchowej skrzynki”. Z pewnością Bóg przysłał ci jakąś wiadomość, a może nawet kilka. Niektóre mogą wydać ci się banalne, jak „pomódl się za znajomego, który stracił pracę”, albo zadzwoń do córki i powiedz jej, że ją kochasz”. Jednak poprzez odpowiedzi na te drobne natchnienia uczestniczymy w rzeczy wielkiej - budujemy królestwo Boże na ziemi!
„Panie, tak łatwo można dać się odciągnąć od Ciebie przez inne głosy. Pomóż mi wyciszyć się i usłyszeć Ciebie. Obym zawsze szedł za Twoim cichym, znajomym głosem, wzrastając w Twojej miłości i łasce.”
(Słowo wśród nas, kwiecień 2013)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR