 Parafia Gąsiory powstała na prośbę ludności wsi Zakrzew i Gąsiory wyrażoną po raz pierwszy na piśmie w 21.01.1937 r. Po utworzeniu parafii w Turowie, mieszkańcy miejscowości Jaski: Siatkowski Antoni i Siennicki Wacław przyszli z propozycją do Zakrzewa, aby tworzyć tutaj nową parafię, gdyż oni boją się wędrować przez las do Turowa. W dn. 19 stycznia zebrali się mieszkańcy Zakrzewa i sformowali prośbę do ks. biskupa o utworzenie nowej parafii, delegując Zalewskiego Franciszka z Zakrzewa do przedstawienia prośby w Kurii Biskupiej. 21 stycznia 1937 r. Ks. Biskup zlecił wicedziekanowi z Komarówki Rudnickiemu zbadanie sprawy. 8 lutego 1937 r. odbyło się spotkanie dziekana z mieszkańcami i głosowanie oraz wskazanie proponowanego miejsca pod budowę kościoła. Na zebranie w Zakrzewie przyszło kilku mieszkańców Gąsior z podaniem, które miało być złożone przed 8 laty w sprawie parafii w Gąsiorach. Przybyli również mieszkańcy wsi Jaski i Główne oznajmili, że chcą się dołączyć do tworzonej parafii. Obecni na zebraniu złożyli swoje oświadczenia o gotowości podjęcia ofiar na rzecz utrzymania kapłana i darowizny ziemi przez Juliana Sawickiego pod budowę kościoła. Ks. Jan Rudnicki przedstawił w raporcie do ks. Biskupa uzasadnienie potrzeby istnienia tej parafii proponując terytorium obejmujące wioski: Jaski, Główne, Zakrzew, Gąsiory, Paskudy, Żyłki, Kępki, Rzymy Rzymki. Po wielu spotkaniach, szukaniu odpowiedniego miejsca dla parafii zdecydowano o tworzeniu nowej wspólnoty w Gąsiorach. Na ten cel przyjęto darowiznę Rzymowskiego XX 2 morgi ziemi i dekretem z dn. 7 października 1938 r. ks. Biskup Henryk Przeździecki erygował nowa parafię jako filię duszpasterską parafii Ulan z prawami samodzielnego funkcjonowania.
Objęła swym zasięgiem wsie Gąsiory i Zakrzew. Jej twórcą i budowniczym pierwszego, drewnianego kościoła (1939 r.) był ks. Piotr Filipowicz.
Po nim nastąpił ks. Stanisław Karwowski, który wybudował m.in. plebanię. Kolejny duszpasterz to ks. Józef Odziemczyk, wieloletni proboszcz cieszący się dużym szacunkiem parafian.
Na prośbę mieszkańców wsi Rzymki, Kępki, Żyłki i Paskudy z parafii Ulan oraz Jaski, Główne i folwarku Kostunin z parafii Radzyń biskup siedlecki dekretem z 12 II 1946 r. przyłączył te miejscowości do kościoła w Gąsiorach. Później w część mieszkańców wróciła do parafii Ulan.
Nadanie filii duszpasterskiej w Gąsiorach statusu parafii nastąpiło w 1984r.
Istotną datą w dziejach parafii Gąsiory jest rok 1996. Zapadła wówczas decyzja o budowie świątyni. Dzieła tego podjął się ks. proboszcz Sylwester Borkowski.
Prace rozpoczęły się 10 IX 1997 r., zaś 21 VI 1998 r. poświęcony został kamień węgielny. Ceremonii tej przewodniczył bp Henryk Tomasik, sufragan siedlecki. Kamień węgielny - pochodzący z Janowa Poleskiego, miejsca męczeńskiej śmierci św. Andrzeja Boboli - został podarowany przez ks. kardynała Kazimierza Świątka, administratora diecezji pińskiej na Białorusi.
Mimo niewielkiej liczby parafian (ok. 1500 osób) kościół został wzniesiony w bardzo szybkim tempie. Uroczyste poświęcenie i oddanie świątyni do użytku wiernych odbyło się 2 IX 2001 r.
KSIĘŻA PRACUJĄCY W PARAFII
1. Ks. PIOTR FILIPOWICZ (1 IX 1938 – 19 X 1946) – twórca parafii i budowniczy pierwszego kościoła.
2. Ks. STANISŁAW KARWOWSKI (19 X 1946 – budowniczy plebanii i innych zabudowań.
3. Ks. JÓZEF ODZIEMCZYK (1 VIII 1958 – 1 VII 1995) - wieloletni duszpasterz, który przez ofiarną posługę rozwinął i umocnił wspólnotę wiernych.
4. Ks. SYLWESTER BORKOWSKI (od 1 VII 1995 do 26 VIII 2009) – budowniczy nowej świątyni.
5. Ks. KRZYSZTOF SKWIERCZYŃSKI (od 26 VIII 2009 do 31 VIII 2016)
Ks. PIOTR TROCHIMIAK ( OD 1.IX.2016)
DUCHOWNI POCHODZACY Z PARAFII
Ks. Stefan Szczygielski
Ks. Kazimierz Rzymowski
Ks. Konstanty Goławski
Ks. Adam Szczygielski
Ks. Tadeusz Niewęgłowski
Ks. Jan Niewęgłowski
Ks. Stanisław Stachal
Ks. Józef Grochowski
Ks. Andrzej Sulej
SIOSTRY ZAKONNE
S. Gracjana Dąbrowska
S. Beata Karwowska
S. Julita Wierzchowska
|
