Lekarzu ulecz samego siebie (Łk 4, 23).

Stały się one ponadczasowym przesłaniem dla lekarzy i całego środowiska medycznego.

Słowa te weszły również do zestawu najbardziej znanych, klasycznych już przysłów.

Święty Łukasz to patron lekarzy pielęgniarek i całego środowiska medycznego.

Dzisiejszy dzień to szczególna okazja, ażeby nie tylko stawiać wymagania lekarzom i środowisku medycznemu, ale pomodlić się za nich przez wstawiennictwo św. Łukasza o potrzebne im łaski, a szczególnie o cnoty mądrości, łagodności i cierpliwości.

Dzień dzisiejszy to także święto tych wszystkich którzy chorymi się opiekują w swoich domach, w różnych ośrodkach opiekuńczych.

Jezus uczniów dzisiejszej Ewangelii wysłał swoich uczniów po dwóch.

Nie mamy podanej motywacji tej decyzji - dlaczego właśnie po dwóch a nie po trzech, czy pojedynczo.

A motywacje mogą być różne.

Złośliwi mogą powiedzieć, że w ten sposób jeden może pilnować drugiego, albo jeszcze lepiej donosić na drugiego.

A drugi oczywiście powinien donosić na pierwszego.

Myślę jednak, że ta motywacja była obca Jezusowi.

Jeśli nie to, to może chodziło o to, by mniej wprawny uczył się u bardziej doświadczonego.

A może po prostu motywem było to, że we dwóch jest raźniej, można sobie pomagać i dodawać otuchy.

Pomyślmy o jeszcze jednej możliwości.

Gdy rusza dwóch i odnosi sukces to trudniej jest zawłaszczyć chwałę zwycięstwa dla siebie.

Gdyby uczniowie ruszyli na wyprawę ewangelizacyjną pojedynczo to łatwo byłoby im uwierzyć, że to oni nawracają i oni dokonują cudów.

Gdy nie jest się samemu dociera myśl, że chwałą należy się podzielić - nie tylko z tym, z którym się idzie, ale przede wszystkim z tym, który nas posłał.

To On nawraca i On czyni cuda.

Bóg.

My jesteśmy tylko narzędziami.

Również my zostaliśmy posłani przez Chrystusa.

Mamy jak uczniowie z dzisiejszej Ewangelii przygotowywać drogę Panu w sercach ludzi, których Bóg stawia codziennie na drodze naszego życia.

Wysyła nas przed sobą.

Mamy innym pokazać Boga.

Naszym życiem winniśmy „nie przeszkadzać” Bogu w przychodzeniu do serc naszych bliźnich.

To jest nasza ogromna odpowiedzialność

Dlatego Bracie i Siostro – pamiętaj:

Nie przypisuj sobie chwały, która przynależy do Boga.

Ucz się skromności i pokory.