DIECEZJA SIEDLECKA
25 czerwca 2022 r. Imieniny obchodzą: Dorota, ucja, Wilhelm
Czytania: (Iz 61, 9-11); (1 Sm 2, 1. 4-5, 6-7, 8abcd); Aklamacja (Łk 2, 19)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Radiowa Niedziela 26 czerwca
Od poniedziałku zawieszony ruch osobowy w Dorohusku
Tragedia na Bugu. Nie żyje 42-latek
Zabezpieczyli alkohol niewiadomego pochodzenia oraz papierosy bez akcyzy
Pierwszy wakacyjny weekend w Łukowie
Nielegalna destylacja
Kapitan Krzysztof Baranowski zakotwiczył w Radzyniu
Dekoracja „Orderem Uśmiechu” na zakończenie roku szkolnego w SOSW w Siedlcach
Spłonęła stodoła w Starych Litewnikach
Przewodniczący Episkopatu: Niech czas wakacji będzie okazją do wypoczynku dla ciała i ducha
Pociągiem nad morze. Słoneczny wraca na tory
Kowalewska: nie istnieje konstytucyjne prawo do aborcji
Warszawa – Damy i kawalerowie Zakonu Maltańskiego modlili się w katedrze polowej
Bp Muskus: wszyscy dzielimy odpowiedzialność za ludzi, którzy nie czują się w Kościele jak w domu
Światowe Spotkanie Rodzin – Kościół wobec przemocy domowej
Abp Jędraszewski: Serce Jezusowe jawi się jako umocnienie serc ludzkich
Jasna Góra włączona w obchody 10. Światowego Spotkania Rodzin
Święty Krzyż – osoby konsekrowane uczestniczyły w stacji kongresowej
Abp Gądecki: chrześcijaństwo jest religią serca
KUL: Problematyka Wojny – tematem nowej edycji Areopagu Uniwersytetów
Kielecki koordynator synodu:: jest wyraźna potrzeba zachowania jasnej doktryny katolickiej
PIĄTEK, 25 LIPCA - ŚW. JAKUBA, APOSTOŁA (2014-07-25 07:07:22)
2 Kor 4,7-15 …aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. (2 Kor 4,7) Piraci przechowywali swoje skarby w skrzyniach zabezpieczonych łańcuchami i ciężkimi kłódkami. Banki i kasyna przechowują pieniądze w dobrze zabezpieczonych skarbcach. A Bóg? On złożył swe skarby w „naczyniach glinianych” (2 Kor 4,7) – w nas! Nie potrzebuje łańcuchów, zamków ani innych, bardziej nowoczesnych zabezpieczeń. On jest Bogiem. Chociaż nie jesteśmy bezpiecznym miejscem, choć jesteśmy słabi i krusi jak glina, Jego moc jest w stanie nas ochronić.
2 Kor 4,7-15
…aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. (2 Kor 4,7)
Piraci przechowywali swoje skarby w skrzyniach zabezpieczonych łańcuchami i ciężkimi kłódkami. Banki i kasyna przechowują pieniądze w dobrze zabezpieczonych skarbcach. A Bóg? On złożył swe skarby w „naczyniach glinianych” (2 Kor 4,7) – w nas! Nie potrzebuje łańcuchów, zamków ani innych, bardziej nowoczesnych zabezpieczeń. On jest Bogiem. Chociaż nie jesteśmy bezpiecznym miejscem, choć jesteśmy słabi i krusi jak glina, Jego moc jest w stanie nas ochronić.
Jakub był prostym rybakiem. Silny, impulsywny, bez wykształcenia – czy ktoś taki był zdolny do podjęcia obowiązków powierzonych mu przez Jezusa? A jednak im sprostał. Ten zwyczajny rybak stał się drugim po Piotrze w Kościele jerozolimskim. Ten, który chciał spuścić ogień na Samarytan odmawiających gościny Jezusowi, był gorącym orędownikiem otwarcia Kościoła dla pogan. Wyrachowany Jakub, który wraz ze swym bratem, Janem, próbował załatwić sobie najlepsze miejsca w królestwie niebieskim, był jedynym Apostołem, którego odwiedził Paweł w czasie swojej ostatniej podróży do Jerozolimy. Na początku Jakub nie wydawał się odpowiednim kandydatem na zwierzchnika Kościoła, nie był też zbyt otwarty w stosunku do obcych ani nie potrafił cieszyć się zbytnio sukcesami innych. Nie miał – podobnie jak wielu z nas – żadnego profesjonalnego przygotowania do pełnienia danej mu przez Boga misji. Jednak Bóg nie jest zdany jedynie na to, co ty o własnych siłach możesz dla Niego zrobić. Kiedy oddasz Mu się do dyspozycji, będzie działał w tobie i przez ciebie swoją mocą i łaską. Wystarczy, że uznasz przed Nim swoją słabość i pozwolisz Mu się prowadzić. Moc Boga zaczyna się tam, gdzie kończą się nasze ludzkie możliwości. Jeśli masz wrażenie, że posyła cię do kogoś, z kim trudno ci nawet przebywać w tym samym pomieszczeniu, powiedz Mu o tym. On udzieli ci potrzebnej cierpliwości i mądrości. Jeśli rodzina potrzebuje twojej miłości i służby, gdy padasz ze zmęczenia, poproś Go o siłę. Jeśli jesteś tak sparaliżowany strachem, że nic nie możesz zrobić, powiedz Mu o tym. On ci pomoże. Pójdź do Niego i powierz Mu swój ciężar, a On poniesie Go wraz z tobą. Jest wszechmogący – daj Mu szansę, by tego dowiódł! „Panie, otwieram dziś przed Tobą moje serce. Chcę iść za Tobą. Ufam, że podtrzymasz mnie swoją mocą.” Ps 126,1-6; Mt 20,20-28 (Słowo wśród nas, 2014)
Jakub był prostym rybakiem. Silny, impulsywny, bez wykształcenia – czy ktoś taki był zdolny do podjęcia obowiązków powierzonych mu przez Jezusa? A jednak im sprostał. Ten zwyczajny rybak stał się drugim po Piotrze w Kościele jerozolimskim. Ten, który chciał spuścić ogień na Samarytan odmawiających gościny Jezusowi, był gorącym orędownikiem otwarcia Kościoła dla pogan. Wyrachowany Jakub, który wraz ze swym bratem, Janem, próbował załatwić sobie najlepsze miejsca w królestwie niebieskim, był jedynym Apostołem, którego odwiedził Paweł w czasie swojej ostatniej podróży do Jerozolimy.
Na początku Jakub nie wydawał się odpowiednim kandydatem na zwierzchnika Kościoła, nie był też zbyt otwarty w stosunku do obcych ani nie potrafił cieszyć się zbytnio sukcesami innych. Nie miał – podobnie jak wielu z nas – żadnego profesjonalnego przygotowania do pełnienia danej mu przez Boga misji. Jednak Bóg nie jest zdany jedynie na to, co ty o własnych siłach możesz dla Niego zrobić. Kiedy oddasz Mu się do dyspozycji, będzie działał w tobie i przez ciebie swoją mocą i łaską. Wystarczy, że uznasz przed Nim swoją słabość i pozwolisz Mu się prowadzić.
Moc Boga zaczyna się tam, gdzie kończą się nasze ludzkie możliwości. Jeśli masz wrażenie, że posyła cię do kogoś, z kim trudno ci nawet przebywać w tym samym pomieszczeniu, powiedz Mu o tym. On udzieli ci potrzebnej cierpliwości i mądrości. Jeśli rodzina potrzebuje twojej miłości i służby, gdy padasz ze zmęczenia, poproś Go o siłę. Jeśli jesteś tak sparaliżowany strachem, że nic nie możesz zrobić, powiedz Mu o tym. On ci pomoże. Pójdź do Niego i powierz Mu swój ciężar, a On poniesie Go wraz z tobą. Jest wszechmogący – daj Mu szansę, by tego dowiódł!
„Panie, otwieram dziś przed Tobą moje serce. Chcę iść za Tobą. Ufam, że podtrzymasz mnie swoją mocą.”
Ps 126,1-6; Mt 20,20-28
(Słowo wśród nas, 2014)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
