DIECEZJA SIEDLECKA
25 czerwca 2022 r. Imieniny obchodzą: Dorota, ucja, Wilhelm
Czytania: (Iz 61, 9-11); (1 Sm 2, 1. 4-5, 6-7, 8abcd); Aklamacja (Łk 2, 19)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Radiowa Niedziela 26 czerwca
Od poniedziałku zawieszony ruch osobowy w Dorohusku
Tragedia na Bugu. Nie żyje 42-latek
Zabezpieczyli alkohol niewiadomego pochodzenia oraz papierosy bez akcyzy
Pierwszy wakacyjny weekend w Łukowie
Nielegalna destylacja
Kapitan Krzysztof Baranowski zakotwiczył w Radzyniu
Dekoracja „Orderem Uśmiechu” na zakończenie roku szkolnego w SOSW w Siedlcach
Spłonęła stodoła w Starych Litewnikach
Przewodniczący Episkopatu: Niech czas wakacji będzie okazją do wypoczynku dla ciała i ducha
Pociągiem nad morze. Słoneczny wraca na tory
Bałtroszewicz: wyrok z USA to wiatr w żagle dla proliferów
Kowalewska: nie istnieje konstytucyjne prawo do aborcji
Warszawa – Damy i kawalerowie Zakonu Maltańskiego modlili się w katedrze polowej
Bp Muskus: wszyscy dzielimy odpowiedzialność za ludzi, którzy nie czują się w Kościele jak w domu
Światowe Spotkanie Rodzin – Kościół wobec przemocy domowej
Abp Jędraszewski: Serce Jezusowe jawi się jako umocnienie serc ludzkich
Jasna Góra włączona w obchody 10. Światowego Spotkania Rodzin
Święty Krzyż – osoby konsekrowane uczestniczyły w stacji kongresowej
Abp Gądecki: chrześcijaństwo jest religią serca
KUL: Problematyka Wojny – tematem nowej edycji Areopagu Uniwersytetów
CZWARTEK XXIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, 11 WRZEŚNIA (2014-09-10 19:09:32)
Łk 6,27-38 Nie sądźcie. (Łk 6,37) Na konferencji poświęconej edukacji w Niemczech pewien politolog powiedział, że system nauczania w tym kraju wygląda tak, jakby polecić kotu, małpie, psu i słoniowi wdrapać się na to samo drzewo i uznać ich za nieudaczników, jeśli sobie z tym nie poradzą. Coś podobnego mówi nam dzisiejszy fragment Ewangelii. Kiedy osądzamy innych, to tak, jakbyśmy oczekiwali od nich wdrapania się na konkretne drzewo – nasze drzewo – i to w sposób perfekcyjny. Wszyscy od czasu do czasu wydajemy pochopne sądy: „On przecież powinien… Dlaczego ona zawsze… Mógłby przynajmniej…”. Zamiast traktować każdego jako niepowtarzalny skarb, staramy się wpasować go w sztywne ramki wynikające z naszych osobistych przekonań. Tak postępując, nie zważamy na to, że nasze oczekiwania co do tej osoby mogą być zupełnie rozbieżne z oczekiwaniami Boga. To nie my mamy na wszystko odpowiedź, ale Bóg!
Łk 6,27-38
Nie sądźcie. (Łk 6,37)
Na konferencji poświęconej edukacji w Niemczech pewien politolog powiedział, że system nauczania w tym kraju wygląda tak, jakby polecić kotu, małpie, psu i słoniowi wdrapać się na to samo drzewo i uznać ich za nieudaczników, jeśli sobie z tym nie poradzą. Coś podobnego mówi nam dzisiejszy fragment Ewangelii. Kiedy osądzamy innych, to tak, jakbyśmy oczekiwali od nich wdrapania się na konkretne drzewo – nasze drzewo – i to w sposób perfekcyjny.
Wszyscy od czasu do czasu wydajemy pochopne sądy: „On przecież powinien… Dlaczego ona zawsze… Mógłby przynajmniej…”. Zamiast traktować każdego jako niepowtarzalny skarb, staramy się wpasować go w sztywne ramki wynikające z naszych osobistych przekonań. Tak postępując, nie zważamy na to, że nasze oczekiwania co do tej osoby mogą być zupełnie rozbieżne z oczekiwaniami Boga. To nie my mamy na wszystko odpowiedź, ale Bóg!
Jeśli masz skłonności do osądzania innych, spróbuj zmienić swoją postawę. Ucz się patrzeć na każdego człowieka jako na umiłowane dziecko Boże. Być może zachowuje się w sposób, którego nie aprobujesz, ale przecież każdy z nas ma swoje dziwactwa i niedoskonałości, a Bóg kocha i przyjmuje nas wszystkich. Pomyśl też o tych wszystkich ludziach, którzy ciebie akceptują pomimo twoich wad – o rodzicach, współmałżonku, dzieciach, trenerze czy przyjacielu. Przyjmują cię oni takim, jakim jesteś, choć nie przeszkadza im to korygować cię i zachęcać do poprawy. Czy masz teraz w twoim życiu kogoś, kto wystawia na próbę twoją cierpliwość? Kiedy budzą się w tobie krytyczne myśli, pomódl się krótko: „Duchu Święty, pomóż mi przestać osądzać tę osobę. Pomóż mi ją zaakceptować tak, jak Ty mnie akceptujesz”. Może będziesz musiał powtarzać tę modlitwę wiele razy, ale Bóg w trakcie tego procesu będzie stopniowo przemieniał twoje serce. Może twoje próby akceptacji zaowocują nawet przyjaźnią z tą osobą i okaże się, że jesteście w stanie wiele się nauczyć od siebie nawzajem. Odkryjecie, że wzajemna miłość opłaca się o wiele bardziej niż osądy! „Duchu Święty, pomóż mi nie osądzać innych. Naucz mnie przemieniać krytykę w miłość.” 1 Kor 8,1b-7.10-13 Ps 139,1-3.13-14.23-24 (Słowo wśród nas, 2014)
Jeśli masz skłonności do osądzania innych, spróbuj zmienić swoją postawę. Ucz się patrzeć na każdego człowieka jako na umiłowane dziecko Boże. Być może zachowuje się w sposób, którego nie aprobujesz, ale przecież każdy z nas ma swoje dziwactwa i niedoskonałości, a Bóg kocha i przyjmuje nas wszystkich. Pomyśl też o tych wszystkich ludziach, którzy ciebie akceptują pomimo twoich wad – o rodzicach, współmałżonku, dzieciach, trenerze czy przyjacielu. Przyjmują cię oni takim, jakim jesteś, choć nie przeszkadza im to korygować cię i zachęcać do poprawy.
Czy masz teraz w twoim życiu kogoś, kto wystawia na próbę twoją cierpliwość? Kiedy budzą się w tobie krytyczne myśli, pomódl się krótko: „Duchu Święty, pomóż mi przestać osądzać tę osobę. Pomóż mi ją zaakceptować tak, jak Ty mnie akceptujesz”. Może będziesz musiał powtarzać tę modlitwę wiele razy, ale Bóg w trakcie tego procesu będzie stopniowo przemieniał twoje serce. Może twoje próby akceptacji zaowocują nawet przyjaźnią z tą osobą i okaże się, że jesteście w stanie wiele się nauczyć od siebie nawzajem. Odkryjecie, że wzajemna miłość opłaca się o wiele bardziej niż osądy!
„Duchu Święty, pomóż mi nie osądzać innych. Naucz mnie przemieniać krytykę w miłość.”
1 Kor 8,1b-7.10-13
Ps 139,1-3.13-14.23-24
(Słowo wśród nas, 2014)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
