DIECEZJA SIEDLECKA
23 stycznia 2019 r. Imieniny obchodzą: Maria, Ildefons, Rajmund
Czytania: (Hbr 7, 1-3. 15-17); (Ps 110 (109), 1b-2. 3-4); (Mt 4, 23)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Sławomir Kordaczuk i jego "Ciekawość minionych lat"
Spółdzielnia "Łosiczanka" oferuje swoje usługi
Gmina Borki z dofinansowaniem na najmłodszych
Bp Miziński i ks. Kryża na 24. Zebraniu Katolickich Organizacji Charytatywnych dla Europy Wschodniej
Łuków: podzielą pieniądze na sport
Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa skuteczna w walce z piratami drogowymi
Radzyń: Ruszyły zapisy na absolwencki turniej tenisa stołowego
Seminarium Śmieci czy cenne odpady?
Gmina Borki: Wyniki wyborów w sołectwach
Siedlce: Będzie drożej za śmieci?
Radzyń Podlaski: Wspominali męczeństwo unitów
Bp Pindel: Bóg pragnie, byśmy żyli jak dzieci Boga, jak bracia i siostry
Franciszek prosi o modlitewne wsparcie pielgrzymki do Panamy
Kościół krytykuje opodatkowanie odszkodowań
"Misja zupa" już rozgrzewa
Dziś Polskie Spotkanie Narodowe
Młodzi pielgrzymi z Nikaragui proszą papieża o wsparcie
Prezentacja niepublikowanego skryptu Karola Wojtyły
Zmarł prof. Ryszard Peryt
Abp Sawa: do budowania jedności potrzeba nam nawrócenia
Kolejny ślub podczas ŚDM z Polską w tle
PONIEDZIAŁEK III TYGODNIA ADWENTU, 15 GRUDNIA (2014-12-14 20:12:26)
Mt 21,23-27 Jakim prawem to czynisz? (Mt 21,23) Tancerze wirują po parkiecie z gracją i zwinnością, budzącą podziw zwłaszcza tych z nas, którzy mają problem z dotknięciem palców u nóg. Widzimy, że odkryli nowy, inny sposób poruszania się, ale nawet nie próbujemy ich naśladować. To samo można odnieść do spraw Bożych. Kiedy Jezus ukazywał nam nowy obraz Boga, wielu Jego słuchaczy reagowało buntem. Przywiązani do swoich umiłowanych tradycji, kwestionowali prawo Jezusa do przemawiania w sposób tak otwarty i swobodny. Istotą ich problemu była nadmierna sztywność myślenia, która nie pozwalała im otworzyć się na nowość Jego nauki.
Mt 21,23-27
Jakim prawem to czynisz? (Mt 21,23)
Tancerze wirują po parkiecie z gracją i zwinnością, budzącą podziw zwłaszcza tych z nas, którzy mają problem z dotknięciem palców u nóg. Widzimy, że odkryli nowy, inny sposób poruszania się, ale nawet nie próbujemy ich naśladować. To samo można odnieść do spraw Bożych. Kiedy Jezus ukazywał nam nowy obraz Boga, wielu Jego słuchaczy reagowało buntem. Przywiązani do swoich umiłowanych tradycji, kwestionowali prawo Jezusa do przemawiania w sposób tak otwarty i swobodny. Istotą ich problemu była nadmierna sztywność myślenia, która nie pozwalała im otworzyć się na nowość Jego nauki.
Ludzie ci, ceniący sobie przede wszystkim uświęcone tradycją interpretacje, zapomnieli o tym, jak dobry, twórczy, hojny i miłosierny jest nasz Bóg. Dlatego w Jezusie zobaczyli nie przyjaciela, lecz wroga. W Jego słowach widzieli zagrożenie dla status quo, a nie zaproszenie do nowej, głębszej relacji z Bogiem. Także i nam nie zawsze łatwo jest rezygnować z własnych opinii, uprzedzeń i przyjmować myślenie Boga. Przykładem może być odnowa Kościoła zapoczątkowana przez św. Jana XXIII otwarciem Soboru Watykańskiego II. Kiedy przed pięćdziesięciu laty zainaugurowano obrady Soboru, świeccy katolicy mieli niewielkie możliwości aktywnego zaangażowania w Kościele. Dziś natomiast otwiera się przed nimi tak wielkie pole do działania na niwie Pańskiej, że jest to prawdziwy cud. Istnieją jednak grupy katolików, którzy wszystkie posoborowe zmiany w Kościele przyjmują z oporami i lękiem. Bóg wciąż zaprasza nas do nowej, głębszej, bardziej wyzwalającej relacji ze sobą. Jezus przyszedł na świat, aby nam taką relację umożliwić. Jednak z naszej strony potrzebna jest gotowość do weryfikacji własnych poglądów i wejścia na Boże drogi, nawet gdy wydają nam się nowe i nieznajome. Nie opierajmy się Bogu, nie bądźmy też zdziwieni, gdy czyni coś zupełnie niespodziewanego. Pamiętajmy, że On jest Bogiem twórczym, zaskakującym, nieujarzmionym. Ma też wszelkie prawo ku temu, by od czasu do czasu nami potrząsnąć – po to, by nas do siebie przybliżyć! „Ojcze, Twoje myśli i Twoje drogi są lepsze, wspanialsze i bardziej twórcze niż moje. Przyjmuję Twoje zaproszenie i chcę się otworzyć na Twój pełen miłości plan.” Lb 24,2-7.15-17a Ps 25,4-9 (Słowo wśród nas, 2014)
Ludzie ci, ceniący sobie przede wszystkim uświęcone tradycją interpretacje, zapomnieli o tym, jak dobry, twórczy, hojny i miłosierny jest nasz Bóg. Dlatego w Jezusie zobaczyli nie przyjaciela, lecz wroga. W Jego słowach widzieli zagrożenie dla status quo, a nie zaproszenie do nowej, głębszej relacji z Bogiem.
Także i nam nie zawsze łatwo jest rezygnować z własnych opinii, uprzedzeń i przyjmować myślenie Boga. Przykładem może być odnowa Kościoła zapoczątkowana przez św. Jana XXIII otwarciem Soboru Watykańskiego II. Kiedy przed pięćdziesięciu laty zainaugurowano obrady Soboru, świeccy katolicy mieli niewielkie możliwości aktywnego zaangażowania w Kościele. Dziś natomiast otwiera się przed nimi tak wielkie pole do działania na niwie Pańskiej, że jest to prawdziwy cud. Istnieją jednak grupy katolików, którzy wszystkie posoborowe zmiany w Kościele przyjmują z oporami i lękiem.
Bóg wciąż zaprasza nas do nowej, głębszej, bardziej wyzwalającej relacji ze sobą. Jezus przyszedł na świat, aby nam taką relację umożliwić. Jednak z naszej strony potrzebna jest gotowość do weryfikacji własnych poglądów i wejścia na Boże drogi, nawet gdy wydają nam się nowe i nieznajome. Nie opierajmy się Bogu, nie bądźmy też zdziwieni, gdy czyni coś zupełnie niespodziewanego. Pamiętajmy, że On jest Bogiem twórczym, zaskakującym, nieujarzmionym. Ma też wszelkie prawo ku temu, by od czasu do czasu nami potrząsnąć – po to, by nas do siebie przybliżyć!
„Ojcze, Twoje myśli i Twoje drogi są lepsze, wspanialsze i bardziej twórcze niż moje. Przyjmuję Twoje zaproszenie i chcę się otworzyć na Twój pełen miłości plan.”
Lb 24,2-7.15-17a
Ps 25,4-9
(Słowo wśród nas, 2014)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
