Parafia Gąsiory

Wchodząc do pokoju swoich uczennic w szkolnym internacie, nauczycielka ujrzała na ścianie sporych rozmiarów plakat. Przedstawiał on skąpo odzianą nastolatkę leżącą na kanapie w wyzywającej pozie. Pod spodem widniał napis: „Odważyłam się żyć”.

Nawet mając szkolne lata już dawno za sobą, możemy ulec tej samej pokusie, co mieszkanki internatu – dać sobie wmówić, że życie w grzechu jest bardziej atrakcyjne niż życie chrześcijańskie. W końcu w każdym wieku miło jest być niezależnym, robić to, na co akurat ma się ochotę, podczas gdy życie chrześcijańskie to ograniczenia, wyrzeczenia i nieustanna walka z samym sobą…

Pokusa ta ma to do siebie, że zwykle dotyka tzw. „porządnych ludzi”, starszych braci z przypowieści o synu marnotrawnym. Tych, którzy żyjąc w miarę przykładnie, nie doświadczyli w sposób radykalny konsekwencji grzechu, a zarazem nie czują się do końca spełnieni w życiu, jakie prowadzą. „Ludzi środka”, którzy wprawdzie oczekują od Boga zbawienia wiecznego, ale na co dzień liczą przede wszystkim na siebie.

Dzisiejsza Ewangelia otwiera przed nami zupełnie inną perspektywę. Bóg jest tak fascynujący, że poznanie Go nadaje życiu sens, co więcej, jest życiem, i to życiem wiecznym. Świadczy o tym Jezus, cieszący się, że wypełnił dzieło, które Ojciec dał Mu do wykonania. Świadczą o tym pokolenia świętych, którzy oddali się Bogu bez reszty i nigdy tego nie żałowali. Także w dzisiejszych czasach wielu chrześcijan różnych stanów świadomie stawia Jezusa na pierwszym miejscu w swoim życiu i doświadcza, jak wiele szczęścia kryje się w pełnieniu Jego woli.

Czy znasz takiego Boga? Czy chcesz Go poznać? Czy gotów jesteś poznawać Go coraz lepiej? Czy odważysz się żyć?

„Panie Jezu, nie chcę być letnim chrześcijaninem. Wierzę, że masz wspaniały plan na resztę mojego życia. Daj mi odwagę go przyjąć.”

Dz 20,28-38

Ps 68,29-30.33-36

(Słowo wśród nas, 2015)

< powrót

Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach