Uczeni w Piśmie przychodzą do Jezusa i zaczynają od pochwał. Nie są jednak szczerzy, tak naprawdę nie chcą przyjąć słowa Jezusa, nie szukają prawdy, a jedynie realizacji swoich celów. Chcą Go oskarżyć i tylko szukają pretekstu.

Pretekstem jest bardzo ważny problem: czy ważniejsze jest prawo Boże, czy prawo ludzkie, cywilne, państwowe? Czy człowiek wierzący, również chrześcijanin, ma obowiązki wobec władzy cywilnej, kiedy powinien się jej podporządkować, a kiedy powinien odmówić  posłuszeństwa?

Jezus nie odpowiada wprost, nie mówi, czy "należy", czy "nie należy" płacić podatków. Wskazuje na to, co powinno być najważniejsze: rozeznanie, co należy się Bogu. Jeżeli Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na właściwym miejscu. Również relacje z władzą i obowiązki wobec państwa.
 
Jezus nie wchodzi w gierki ludzi, którzy obłudnie starają się wykorzystać Jego naukę do złych celów. Ale ich nie odrzuca, lecz próbuje pokazać im, co naprawdę jest najważniejsze.

(www.modlitwawdrodze.pl)