DIECEZJA SIEDLECKA
25 kwietnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Marek, Jarosaw, Wasyl
Czytania: (1 P 5, 5b-14); (Ps 89, 2-3. 6-7. 16-17); Aklamacja (1 Kor 1, 23-24)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
UwS: medycyna nie zagrożona
Kobieta zginęła pod kołami pociągu
Paweł Łysańczuk w audycji "O tym się mówi"/AUDIO
Modlitwa o beatyfikację sługi Bożego Ignacego Świrskiego
Historia Prymasa Tysiąclecia na deskach seminaryjnego teatru
Izba teraz, ZOL zaczeka
Ostrzeżenie Głównego Inspektoratu Sanitarnego
Formacja w duchu oazy
Felieton Grzegorza Welika – 24 kwietnia 2024 /POSŁUCHAJ/
Powiatowe Uroczystości Dnia Strażaka
XVIII Siedleckie Targi Pracy
ŚRODA XVIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, 5 SIERPNIA (2015-08-04 07:08:57)
Mt 15,21-28 „Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów”. Wtedy Jezus jej odpowiedział: „O niewiasto, wielka jest twoja wiara”. (Mt 15,27-28) Kananejska matka trzykrotnie prosiła Jezusa o to, by uzdrowił jej córkę i Jezus trzykrotnie jej odmówił. Ona jednak trwała przy swoim, aż wreszcie Jezus ugiął się i spełnił to, o co prosiła. Czy Jezus chciał jedynie wypróbować wiarę tej matki, czy też rzeczywiście zmienił zdanie? Jeśli miałaby to być jedynie próba wiary, to dlaczego Ewangelista Mateusz pominął ten ważny szczegół? Może więc Jezus naprawdę zmienił zdanie. Wydaje się to prawdopodobne, zwłaszcza gdy uwzględnimy szerszy kontekst Pisma Świętego. Odnajdziemy tam wiele sytuacji, w których ludzie próbują doprowadzić Boga do zmiany decyzji. Przypomnijmy sobie Abrahama targującego się z Bogiem o los Sodomy. Przypomnijmy sobie rozmowę Maryi z Jezusem na weselu w Kanie. Wino popłynęło, choć Jego godzina jeszcze nie nadeszła! Mamy też przypowieść o natarczywej wdowie, która uporczywymi prośbami skruszyła serce sędziego.
Mt 15,21-28
„Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów”. Wtedy Jezus jej odpowiedział: „O niewiasto, wielka jest twoja wiara”. (Mt 15,27-28)
Kananejska matka trzykrotnie prosiła Jezusa o to, by uzdrowił jej córkę i Jezus trzykrotnie jej odmówił. Ona jednak trwała przy swoim, aż wreszcie Jezus ugiął się i spełnił to, o co prosiła.
Czy Jezus chciał jedynie wypróbować wiarę tej matki, czy też rzeczywiście zmienił zdanie?
Jeśli miałaby to być jedynie próba wiary, to dlaczego Ewangelista Mateusz pominął ten ważny szczegół? Może więc Jezus naprawdę zmienił zdanie. Wydaje się to prawdopodobne, zwłaszcza gdy uwzględnimy szerszy kontekst Pisma Świętego. Odnajdziemy tam wiele sytuacji, w których ludzie próbują doprowadzić Boga do zmiany decyzji. Przypomnijmy sobie Abrahama targującego się z Bogiem o los Sodomy. Przypomnijmy sobie rozmowę Maryi z Jezusem na weselu w Kanie. Wino popłynęło, choć Jego godzina jeszcze nie nadeszła! Mamy też przypowieść o natarczywej wdowie, która uporczywymi prośbami skruszyła serce sędziego.
Jednak z drugiej strony Jezus jest przecież Synem Bożym! Słusznie Jego uczniowie powiedzieli do Niego: „Teraz wiemy, że wszystko wiesz” (J 16,30). Dzięki Jego tchnieniu powstał wszechświat. Jak więc możemy przypisywać sobie wpływ na Jego decyzje? On sam mówi: „Zaprawdę, jak umyśliłem, tak się stanie, i jak postanowiłem, tak nastąpi” oraz „Jeżeli Pan Zastępów postanowił, kto się odważy przeszkodzić?” (Iz 14,24.27). Nie możemy więc wykluczyć, że Jezus od początku chciał ukazać wszystkim niewzruszoną wiarę tej matki. Jak wielka tajemnica rodzi się na styku wiary człowieka i wszechmocy Boga! Owszem, Bóg ma kontrolę nad wszystkim, ale także pochyla się nad nami, by wysłuchiwać naszych modlitw i zapraszać nas do współpracy w realizacji swoich planów. Pozwala nam przychodzić do siebie i śmiało przedstawiać Mu swoje prośby z wiarą, że On spełni nasze pragnienia. Tajemnicę tę zrozumiemy w pełni dopiero wtedy, gdy ujrzymy Jezusa twarzą w twarz. Jednak już dziś możemy się nią cieszyć, rozważać ją naszym umysłem i otwierać serce na cudowne drogi Bożego działania. Spójrz z podziwem na Pana, który w swojej mądrości wplata życie tak wielu ludzi, obdarzonych wolną wolą, w swój plan zbawienia świata. „Panie, Ty budzisz zachwyt w moim sercu. Któż jest do Ciebie podobny?” Lb 13,1-2a.25--14,1.26-29.34-35 Ps 106,6-7.13-14.21-23 (Słowo wśród nas, 2015)
Jednak z drugiej strony Jezus jest przecież Synem Bożym! Słusznie Jego uczniowie powiedzieli do Niego: „Teraz wiemy, że wszystko wiesz” (J 16,30). Dzięki Jego tchnieniu powstał wszechświat. Jak więc możemy przypisywać sobie wpływ na Jego decyzje? On sam mówi: „Zaprawdę, jak umyśliłem, tak się stanie, i jak postanowiłem, tak nastąpi” oraz „Jeżeli Pan Zastępów postanowił, kto się odważy przeszkodzić?” (Iz 14,24.27). Nie możemy więc wykluczyć, że Jezus od początku chciał ukazać wszystkim niewzruszoną wiarę tej matki.
Jak wielka tajemnica rodzi się na styku wiary człowieka i wszechmocy Boga! Owszem, Bóg ma kontrolę nad wszystkim, ale także pochyla się nad nami, by wysłuchiwać naszych modlitw i zapraszać nas do współpracy w realizacji swoich planów. Pozwala nam przychodzić do siebie i śmiało przedstawiać Mu swoje prośby z wiarą, że On spełni nasze pragnienia. Tajemnicę tę zrozumiemy w pełni dopiero wtedy, gdy ujrzymy Jezusa twarzą w twarz. Jednak już dziś możemy się nią cieszyć, rozważać ją naszym umysłem i otwierać serce na cudowne drogi Bożego działania. Spójrz z podziwem na Pana, który w swojej mądrości wplata życie tak wielu ludzi, obdarzonych wolną wolą, w swój plan zbawienia świata.
„Panie, Ty budzisz zachwyt w moim sercu. Któż jest do Ciebie podobny?”
Lb 13,1-2a.25--14,1.26-29.34-35
Ps 106,6-7.13-14.21-23
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
