DIECEZJA SIEDLECKA
29 marca 2020 r. Imieniny obchodzą: Wiktoryna, Cyryl, Eustachy
Czytania: (Ez 37, 12-14); (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 5-7a. 7b-8); (Rz 8, 8-11)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlce: kolejna osoba zakażona koronawirusem, ponad 200 na kwarantannie
Zmieniamy czas na letni
Kolejna ofiara śmiertelna i aż 103 nowe przypadki zakażenia w woj. mazowieckim
Zmiana czasu na kolei a podróż pociągiem
Nowe przypadki zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 na Lubelszczyżnie
Lubelskie: pokonali koronawirusa
Biała Podlaska: Paczki dla osób potrzebujących
Garwolin: dworzec autobusowy zamknięty
Zmarł ks. prałat Mieczysław Onyśk
Sytuacja w powiecie węgrowskim
Powiat sokołowski: nie ma potwierdzonych przypadków koronawirusa
Bp Kamiński: nic nie jest tak potrzebne człowiekowi i światu jak miłość Boża
Archidiecezja Krakowska: dyspensy od udziału w niedzielnej Mszy św. dla wszystkich wiernych
Nowy Targ: uroczystości pogrzebowe ks. prałata Andrzeja Fryżlewicza, osobistego sekretarza kard. Macharskiego
Nie żyje dziennikarz Marek Lehnert
Mimo pandemii Boko Haram nadal zabija ludzi
Jasnogórskie Dni Skupienia w świecie wirtualnym
Koronawirus w domach starców: samotność i spustoszenie
2 nowe przypadki koronawirusa w Watykanie
Legnica: codzienne dowożenie darmowych obiadów potrzebującym
19 sióstr orionistek zakażonych koronawirusem, 5 zmarło
CZWARTEK XIX TYGODNIA ZWYKŁEGO, 13 SIERPNIA (2015-08-12 07:08:56)
Mt 18,21–19,1 Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? (Mt 18,33) Naukowcy twierdzą, że człowiek wykorzystuje zaledwie dziesięć procent możliwości swojego mózgu. Wychodząc z tego założenia, wielu sugerowało, że gdybyśmy uruchomili pozostałe dziewięćdziesiąt procent, bylibyśmy w stanie rozwiązać wiele nękających nas problemów, takich jak ubóstwo czy głód na świecie. Hipoteza ta jest obiecująca, przyznajmy jednak, że rozwiązanie wielu naszych problemów jest kwestią nie mózgu, lecz serca. Wyobraźmy sobie, jak wyglądałby świat, gdybyśmy w większym stopniu kierowali się sercem. Gdybyśmy więcej kochali, przebaczali, wykazywali większą empatię oraz patrzyli na siebie i innych tak, jak patrzy na nas Bóg!
Mt 18,21–19,1
Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? (Mt 18,33)
Naukowcy twierdzą, że człowiek wykorzystuje zaledwie dziesięć procent możliwości swojego mózgu. Wychodząc z tego założenia, wielu sugerowało, że gdybyśmy uruchomili pozostałe dziewięćdziesiąt procent, bylibyśmy w stanie rozwiązać wiele nękających nas problemów, takich jak ubóstwo czy głód na świecie. Hipoteza ta jest obiecująca, przyznajmy jednak, że rozwiązanie wielu naszych problemów jest kwestią nie mózgu, lecz serca.
Wyobraźmy sobie, jak wyglądałby świat, gdybyśmy w większym stopniu kierowali się sercem. Gdybyśmy więcej kochali, przebaczali, wykazywali większą empatię oraz patrzyli na siebie i innych tak, jak patrzy na nas Bóg!
Dzisiejsza Ewangelia opowiada o człowieku, który otrzymał szansę takiego właśnie patrzenia, ale dobrowolnie ją odrzucił. Po tym, jak jego pan darował mu ogromny dług, on sam potraktował bezlitośnie swojego dłużnika. Chociaż otrzymał wspaniały dar, jego serce pozostało nieczułe i zamknięte. To nie werdykt pana, ale jego własna niewdzięczność wtrąciła go do więzienia. Sam wystawił się poza nawias przebaczenia, które okazał mu jego pan. Przebaczając nam nasze grzechy, Jezus oczekuje, że doświadczenie Jego miłosierdzia skłoni nas do traktowania innych z miłością. Stanie się to, o ile pozwolimy Jego miłosierdziu zmiękczyć nasze serca. Tu znowu chodzi nie tylko o mózg, ale i o serce. Umierając na krzyżu, Jezus oddał się nam całkowicie. Nie lekceważmy tego daru. Nie jesteśmy Mu w stanie w żaden sposób za niego odpłacić. Jedyna sensowna odpowiedź – odpowiedź serca – to przyjęcie Jego miłości i pozwolenie na to, by przemieniła nas ona w ludzi miłosiernych. Kiedy zamykamy swe serca na miłosierdzie Boże, nasza miłość karleje, a górę bierze bezwzględność i krytykowanie innych. Doceńmy więc to, co otrzymaliśmy, a nasza zdolność do miłości będzie wzrastać z każdym dniem. „Dziękuję Ci, Ojcze, za to, że traktujesz mnie z tak wielką miłością. Oby ta miłość działała we mnie, przelewając się na tych, których dziś spotkam.” Joz 3,7-10a.11.13-17 Ps 114,1-6 (Słowo wśród nas, 2015)
Dzisiejsza Ewangelia opowiada o człowieku, który otrzymał szansę takiego właśnie patrzenia, ale dobrowolnie ją odrzucił. Po tym, jak jego pan darował mu ogromny dług, on sam potraktował bezlitośnie swojego dłużnika. Chociaż otrzymał wspaniały dar, jego serce pozostało nieczułe i zamknięte. To nie werdykt pana, ale jego własna niewdzięczność wtrąciła go do więzienia. Sam wystawił się poza nawias przebaczenia, które okazał mu jego pan.
Przebaczając nam nasze grzechy, Jezus oczekuje, że doświadczenie Jego miłosierdzia skłoni nas do traktowania innych z miłością. Stanie się to, o ile pozwolimy Jego miłosierdziu zmiękczyć nasze serca. Tu znowu chodzi nie tylko o mózg, ale i o serce.
Umierając na krzyżu, Jezus oddał się nam całkowicie. Nie lekceważmy tego daru. Nie jesteśmy Mu w stanie w żaden sposób za niego odpłacić. Jedyna sensowna odpowiedź – odpowiedź serca – to przyjęcie Jego miłości i pozwolenie na to, by przemieniła nas ona w ludzi miłosiernych. Kiedy zamykamy swe serca na miłosierdzie Boże, nasza miłość karleje, a górę bierze bezwzględność i krytykowanie innych. Doceńmy więc to, co otrzymaliśmy, a nasza zdolność do miłości będzie wzrastać z każdym dniem.
„Dziękuję Ci, Ojcze, za to, że traktujesz mnie z tak wielką miłością. Oby ta miłość działała we mnie, przelewając się na tych, których dziś spotkam.”
Joz 3,7-10a.11.13-17
Ps 114,1-6
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
