DIECEZJA SIEDLECKA
25 czerwca 2018 r. Imieniny obchodzą: Dorota, Łucja, Wilhelm
Czytania:2 Krl 17, 5-8. 13-15a. 18; Ps 60 (59), 3-4. 5 i 12. 13-14; Mt 7, 1-5Ewangelia: Mt 7, 1-5 Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlce: Prezydent z absolutorium za 2017
Fabryka Super Slime w GOK w Zbuczynie
Eleni na inaugurację Festiwalu
25 czerwca - Dzień Kuratora Sądowego
Wakacje w Międzyrzecu
Łosicka kronika policyjna
Protest hodowców w sprawie ASF
Apel Wojewody do mazowieckich samorządów o bezzwłoczne wnioskowanie w sprawie powoływania komisji szacujących straty w związku z wystąpieniem suszy
Sezon turystyczny oficjalnie otwarty
Msza Św. w intencji beatyfikacji Sługi Bożego Biskupa Ignacego Świrskiego
Garwoliński pitaval
O. Rydzyk: na Jasną Górę idziemy się modlić o Polaków, którzy będą kochać Boga i Ojczyznę
Łamanie barier
Kielce: koncert prof. Julina Gembalskiego zakończył cykl wieczorów organowych w katedrze
Gietrzwałd: w sobotę ogólnopolski Dzień Pokutny
Masowe aresztowania katolików w Wietnamie
Kard. Dziwisz: podejmijmy wspólnie dzieło pojednania Polski i Ukrainy
Walka sądowa o przywrócenie wspomaganego samobójstwa w USA
Wyruszyła ekumeniczna pielgrzymka Niemców i Polaków
Konno do Rzymu - pielgrzymka z Mazowsza do Wiecznego Miasta
Bp Libera: trzeba konsekwentnie bronić swoich przekonań
CZWARTEK XIX TYGODNIA ZWYKŁEGO, 13 SIERPNIA (2015-08-12 07:08:56)
Mt 18,21–19,1 Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? (Mt 18,33) Naukowcy twierdzą, że człowiek wykorzystuje zaledwie dziesięć procent możliwości swojego mózgu. Wychodząc z tego założenia, wielu sugerowało, że gdybyśmy uruchomili pozostałe dziewięćdziesiąt procent, bylibyśmy w stanie rozwiązać wiele nękających nas problemów, takich jak ubóstwo czy głód na świecie. Hipoteza ta jest obiecująca, przyznajmy jednak, że rozwiązanie wielu naszych problemów jest kwestią nie mózgu, lecz serca. Wyobraźmy sobie, jak wyglądałby świat, gdybyśmy w większym stopniu kierowali się sercem. Gdybyśmy więcej kochali, przebaczali, wykazywali większą empatię oraz patrzyli na siebie i innych tak, jak patrzy na nas Bóg!
Mt 18,21–19,1
Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? (Mt 18,33)
Naukowcy twierdzą, że człowiek wykorzystuje zaledwie dziesięć procent możliwości swojego mózgu. Wychodząc z tego założenia, wielu sugerowało, że gdybyśmy uruchomili pozostałe dziewięćdziesiąt procent, bylibyśmy w stanie rozwiązać wiele nękających nas problemów, takich jak ubóstwo czy głód na świecie. Hipoteza ta jest obiecująca, przyznajmy jednak, że rozwiązanie wielu naszych problemów jest kwestią nie mózgu, lecz serca.
Wyobraźmy sobie, jak wyglądałby świat, gdybyśmy w większym stopniu kierowali się sercem. Gdybyśmy więcej kochali, przebaczali, wykazywali większą empatię oraz patrzyli na siebie i innych tak, jak patrzy na nas Bóg!
Dzisiejsza Ewangelia opowiada o człowieku, który otrzymał szansę takiego właśnie patrzenia, ale dobrowolnie ją odrzucił. Po tym, jak jego pan darował mu ogromny dług, on sam potraktował bezlitośnie swojego dłużnika. Chociaż otrzymał wspaniały dar, jego serce pozostało nieczułe i zamknięte. To nie werdykt pana, ale jego własna niewdzięczność wtrąciła go do więzienia. Sam wystawił się poza nawias przebaczenia, które okazał mu jego pan. Przebaczając nam nasze grzechy, Jezus oczekuje, że doświadczenie Jego miłosierdzia skłoni nas do traktowania innych z miłością. Stanie się to, o ile pozwolimy Jego miłosierdziu zmiękczyć nasze serca. Tu znowu chodzi nie tylko o mózg, ale i o serce. Umierając na krzyżu, Jezus oddał się nam całkowicie. Nie lekceważmy tego daru. Nie jesteśmy Mu w stanie w żaden sposób za niego odpłacić. Jedyna sensowna odpowiedź – odpowiedź serca – to przyjęcie Jego miłości i pozwolenie na to, by przemieniła nas ona w ludzi miłosiernych. Kiedy zamykamy swe serca na miłosierdzie Boże, nasza miłość karleje, a górę bierze bezwzględność i krytykowanie innych. Doceńmy więc to, co otrzymaliśmy, a nasza zdolność do miłości będzie wzrastać z każdym dniem. „Dziękuję Ci, Ojcze, za to, że traktujesz mnie z tak wielką miłością. Oby ta miłość działała we mnie, przelewając się na tych, których dziś spotkam.” Joz 3,7-10a.11.13-17 Ps 114,1-6 (Słowo wśród nas, 2015)
Dzisiejsza Ewangelia opowiada o człowieku, który otrzymał szansę takiego właśnie patrzenia, ale dobrowolnie ją odrzucił. Po tym, jak jego pan darował mu ogromny dług, on sam potraktował bezlitośnie swojego dłużnika. Chociaż otrzymał wspaniały dar, jego serce pozostało nieczułe i zamknięte. To nie werdykt pana, ale jego własna niewdzięczność wtrąciła go do więzienia. Sam wystawił się poza nawias przebaczenia, które okazał mu jego pan.
Przebaczając nam nasze grzechy, Jezus oczekuje, że doświadczenie Jego miłosierdzia skłoni nas do traktowania innych z miłością. Stanie się to, o ile pozwolimy Jego miłosierdziu zmiękczyć nasze serca. Tu znowu chodzi nie tylko o mózg, ale i o serce.
Umierając na krzyżu, Jezus oddał się nam całkowicie. Nie lekceważmy tego daru. Nie jesteśmy Mu w stanie w żaden sposób za niego odpłacić. Jedyna sensowna odpowiedź – odpowiedź serca – to przyjęcie Jego miłości i pozwolenie na to, by przemieniła nas ona w ludzi miłosiernych. Kiedy zamykamy swe serca na miłosierdzie Boże, nasza miłość karleje, a górę bierze bezwzględność i krytykowanie innych. Doceńmy więc to, co otrzymaliśmy, a nasza zdolność do miłości będzie wzrastać z każdym dniem.
„Dziękuję Ci, Ojcze, za to, że traktujesz mnie z tak wielką miłością. Oby ta miłość działała we mnie, przelewając się na tych, których dziś spotkam.”
Joz 3,7-10a.11.13-17
Ps 114,1-6
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
