DIECEZJA SIEDLECKA
7 lipca 2022 r. Imieniny obchodzą: Cyryl, Metody, Estera
Czytania: (Oz 11,1.3-4.8c-9); (Ps 80,2-3.15-16); (Mk 1,15)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Luciano Regolo „O Maryjo, Matko najsłodsza. Ojciec Pio i Maryja"
Wędkowanie w Milejczycach
Gmina Kąkolewnica otrzymała certyfikat – Samorządowy Lider Edukacji
Aktywni seniorzy nad łukowskim zalewem
„Zakochani w świecie. Indie” - spotkanie z podróżnikami, Joanną Grzymkowską-Podolak i Jarkiem Podolakiem
Powiat garwoliński: dobre wyniki egzaminów maturalnych
Msza św. żałobna za śp. ks. Stanisława Niepogodzińskiego
Łuków: Tworzyłem dla Was...
Odpowie za przywłaszczenie znalezionego telefonu
Gmina Łuków: sukces Niezapominajek
I Lubelski Kongres Kół Gospodyń Wiejskich w Białej Podlaskiej
Prawosławni dwóch jurysdykcji zawarli Deklarację Porozumienia
Kawa w „Farskiej Cegielni” dla umocnienia wspólnoty parafialnej
Biskup z Zaporoża: wierzymy, że papież powstrzyma wojnę
Kard. Czerny: Rosja toczy wojnę z całym cywilizowanym światem
Kard. Guixot: próżnia sensu prowadzi do postrzegania drugiego jako wroga
Franciszek: wiele uczę się od ludzi
Płock – Fundacja „Cokolwiek uczyniliście” gościła 40 dzieci z Wileńszczyzny
Bp Mazur odwiedził harcerzy w bazie „Orle Gniazdo”
Czerwińsk nad Wisłą – tablica ku czci bł. ks. Józefa Kowalskiego, męczennika Auschwitz
Bielsko-Biała – wakacyjna wędrówka po zabytkach sakralnej architektury drewnianej
PONIEDZIAŁEK, 14 WRZEŚNIA PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO (2015-09-13 07:09:30)
Lb 21,4b-9 Lud stracił cierpliwość. (Lb 21,4) Węże syczą u twoich stóp. Wokół padają ludzie zatruci ich jadem. W tobie zamiera już nadzieja, ponieważ widzisz, że ukąszenie jest tylko kwestią czasu. Nagle słyszysz donośny głos wzywający wszystkich do spojrzenia na węża z brązu zawieszonego na palu. Zmuszasz się do oderwania wzroku od wijących się na ziemi gadów, spoglądasz na węża i zauważasz, że wszyscy, którzy na niego patrzą, zostają uzdrowieni. Dzisiejszy fragment mówi nam, że cała ta sytuacja zaczęła się od grymaszenia przy jedzeniu. Jak Izraelici, którzy zostali wyprowadzeni z niewoli egipskiej, mogli narzekać na coś tak mało znaczącego jak pokarm? My dziś prawdopodobnie nie musimy ratować się przed plagą węży, jednak także i nasze drobne narzekania mogą sprowadzić na nas duchowe „węże”, które szybko zatrują atmosferę naszych domów czy miejsc pracy.
Lb 21,4b-9
Lud stracił cierpliwość. (Lb 21,4)
Węże syczą u twoich stóp. Wokół padają ludzie zatruci ich jadem. W tobie zamiera już nadzieja, ponieważ widzisz, że ukąszenie jest tylko kwestią czasu. Nagle słyszysz donośny głos wzywający wszystkich do spojrzenia na węża z brązu zawieszonego na palu. Zmuszasz się do oderwania wzroku od wijących się na ziemi gadów, spoglądasz na węża i zauważasz, że wszyscy, którzy na niego patrzą, zostają uzdrowieni.
Dzisiejszy fragment mówi nam, że cała ta sytuacja zaczęła się od grymaszenia przy jedzeniu. Jak Izraelici, którzy zostali wyprowadzeni z niewoli egipskiej, mogli narzekać na coś tak mało znaczącego jak pokarm? My dziś prawdopodobnie nie musimy ratować się przed plagą węży, jednak także i nasze drobne narzekania mogą sprowadzić na nas duchowe „węże”, które szybko zatrują atmosferę naszych domów czy miejsc pracy.
Wszyscy wiemy, jak łatwo jest ulec pokusie bezsensownego narzekania. Mo- że się to zdarzyć nawet najlepszym z nas. To, co na początku było niewinnym daniem upustu swojej frustracji, może – jeśli nie zostanie przez nas opanowane – przerodzić się w niecierpliwość i gniew. Z kolei za nimi szybko wślizgną się krytykanctwo, plotki i brak życzliwości. Zanim się spostrzeżemy, znajdujemy się już – jak Izraelici – w sytuacji, z której trudno jest znaleźć wyjście. Uciekajmy się wtedy do mocy krzyża! Krzyż, podobnie jak wąż, był symbolem śmierci, jedną z najokrutniejszych i najbardziej upokarzających form egzekucji. Jednak dzięki Chrystusowi, który dobrowolnie go przyjął z miłości do nas, krzyż stał się symbolem życia. Odtąd nawet śmierć poddaje się jego mocy, a trujący jad węży zostaje pokonany. Zastanów się dziś przez chwilę nad tym, czym jest dla ciebie ofiara Jezusa. Pomyśl, w czym już doświadczyłeś zwycięstwa krzyża. A kiedy przychodzi na ciebie pokusa narzekania, zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i przypomnij sobie te zwycięstwa, a przekonasz się, że pokusa odejdzie. „Panie Jezu, dziękuję Ci za miłość, którą okazałeś mi przez swój krzyż.” (albo Flp 2,6-11) Ps 78,1-2.34-38 J 3,13-17 (Słowo wśród nas, 2015)
Wszyscy wiemy, jak łatwo jest ulec pokusie bezsensownego narzekania. Mo- że się to zdarzyć nawet najlepszym z nas. To, co na początku było niewinnym daniem upustu swojej frustracji, może – jeśli nie zostanie przez nas opanowane – przerodzić się w niecierpliwość i gniew. Z kolei za nimi szybko wślizgną się krytykanctwo, plotki i brak życzliwości. Zanim się spostrzeżemy, znajdujemy się już – jak Izraelici – w sytuacji, z której trudno jest znaleźć wyjście.
Uciekajmy się wtedy do mocy krzyża! Krzyż, podobnie jak wąż, był symbolem śmierci, jedną z najokrutniejszych i najbardziej upokarzających form egzekucji. Jednak dzięki Chrystusowi, który dobrowolnie go przyjął z miłości do nas, krzyż stał się symbolem życia. Odtąd nawet śmierć poddaje się jego mocy, a trujący jad węży zostaje pokonany.
Zastanów się dziś przez chwilę nad tym, czym jest dla ciebie ofiara Jezusa. Pomyśl, w czym już doświadczyłeś zwycięstwa krzyża. A kiedy przychodzi na ciebie pokusa narzekania, zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i przypomnij sobie te zwycięstwa, a przekonasz się, że pokusa odejdzie.
„Panie Jezu, dziękuję Ci za miłość, którą okazałeś mi przez swój krzyż.”
(albo Flp 2,6-11)
Ps 78,1-2.34-38
J 3,13-17
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR