DIECEZJA SIEDLECKA
29 marca 2020 r. Imieniny obchodzą: Wiktoryna, Cyryl, Eustachy
Czytania: (Ez 37, 12-14); (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 5-7a. 7b-8); (Rz 8, 8-11)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlce: kolejna osoba zakażona koronawirusem, ponad 200 na kwarantannie
Zmieniamy czas na letni
Kolejna ofiara śmiertelna i aż 103 nowe przypadki zakażenia w woj. mazowieckim
Zmiana czasu na kolei a podróż pociągiem
Nowe przypadki zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 na Lubelszczyżnie
Lubelskie: pokonali koronawirusa
Biała Podlaska: Paczki dla osób potrzebujących
Garwolin: dworzec autobusowy zamknięty
Zmarł ks. prałat Mieczysław Onyśk
Sytuacja w powiecie węgrowskim
Powiat sokołowski: nie ma potwierdzonych przypadków koronawirusa
Mimo pandemii Boko Haram nadal zabija ludzi
Jasnogórskie Dni Skupienia w świecie wirtualnym
Koronawirus w domach starców: samotność i spustoszenie
2 nowe przypadki koronawirusa w Watykanie
Legnica: codzienne dowożenie darmowych obiadów potrzebującym
19 sióstr orionistek zakażonych koronawirusem, 5 zmarło
Program Społecznej Krucjaty Miłości kard. Wyszyńskiego - jakże aktualny
Komunikat w sprawie Pierwszej Komunii Świętej i bierzmowania
Bp Solarczyk dziękuje młodzieży za odpowiedzialność
Sandomierz: siostry służki szyją maseczki ochronne
PONIEDZIAŁEK, 14 WRZEŚNIA PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO (2015-09-13 07:09:30)
Lb 21,4b-9 Lud stracił cierpliwość. (Lb 21,4) Węże syczą u twoich stóp. Wokół padają ludzie zatruci ich jadem. W tobie zamiera już nadzieja, ponieważ widzisz, że ukąszenie jest tylko kwestią czasu. Nagle słyszysz donośny głos wzywający wszystkich do spojrzenia na węża z brązu zawieszonego na palu. Zmuszasz się do oderwania wzroku od wijących się na ziemi gadów, spoglądasz na węża i zauważasz, że wszyscy, którzy na niego patrzą, zostają uzdrowieni. Dzisiejszy fragment mówi nam, że cała ta sytuacja zaczęła się od grymaszenia przy jedzeniu. Jak Izraelici, którzy zostali wyprowadzeni z niewoli egipskiej, mogli narzekać na coś tak mało znaczącego jak pokarm? My dziś prawdopodobnie nie musimy ratować się przed plagą węży, jednak także i nasze drobne narzekania mogą sprowadzić na nas duchowe „węże”, które szybko zatrują atmosferę naszych domów czy miejsc pracy.
Lb 21,4b-9
Lud stracił cierpliwość. (Lb 21,4)
Węże syczą u twoich stóp. Wokół padają ludzie zatruci ich jadem. W tobie zamiera już nadzieja, ponieważ widzisz, że ukąszenie jest tylko kwestią czasu. Nagle słyszysz donośny głos wzywający wszystkich do spojrzenia na węża z brązu zawieszonego na palu. Zmuszasz się do oderwania wzroku od wijących się na ziemi gadów, spoglądasz na węża i zauważasz, że wszyscy, którzy na niego patrzą, zostają uzdrowieni.
Dzisiejszy fragment mówi nam, że cała ta sytuacja zaczęła się od grymaszenia przy jedzeniu. Jak Izraelici, którzy zostali wyprowadzeni z niewoli egipskiej, mogli narzekać na coś tak mało znaczącego jak pokarm? My dziś prawdopodobnie nie musimy ratować się przed plagą węży, jednak także i nasze drobne narzekania mogą sprowadzić na nas duchowe „węże”, które szybko zatrują atmosferę naszych domów czy miejsc pracy.
Wszyscy wiemy, jak łatwo jest ulec pokusie bezsensownego narzekania. Mo- że się to zdarzyć nawet najlepszym z nas. To, co na początku było niewinnym daniem upustu swojej frustracji, może – jeśli nie zostanie przez nas opanowane – przerodzić się w niecierpliwość i gniew. Z kolei za nimi szybko wślizgną się krytykanctwo, plotki i brak życzliwości. Zanim się spostrzeżemy, znajdujemy się już – jak Izraelici – w sytuacji, z której trudno jest znaleźć wyjście. Uciekajmy się wtedy do mocy krzyża! Krzyż, podobnie jak wąż, był symbolem śmierci, jedną z najokrutniejszych i najbardziej upokarzających form egzekucji. Jednak dzięki Chrystusowi, który dobrowolnie go przyjął z miłości do nas, krzyż stał się symbolem życia. Odtąd nawet śmierć poddaje się jego mocy, a trujący jad węży zostaje pokonany. Zastanów się dziś przez chwilę nad tym, czym jest dla ciebie ofiara Jezusa. Pomyśl, w czym już doświadczyłeś zwycięstwa krzyża. A kiedy przychodzi na ciebie pokusa narzekania, zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i przypomnij sobie te zwycięstwa, a przekonasz się, że pokusa odejdzie. „Panie Jezu, dziękuję Ci za miłość, którą okazałeś mi przez swój krzyż.” (albo Flp 2,6-11) Ps 78,1-2.34-38 J 3,13-17 (Słowo wśród nas, 2015)
Wszyscy wiemy, jak łatwo jest ulec pokusie bezsensownego narzekania. Mo- że się to zdarzyć nawet najlepszym z nas. To, co na początku było niewinnym daniem upustu swojej frustracji, może – jeśli nie zostanie przez nas opanowane – przerodzić się w niecierpliwość i gniew. Z kolei za nimi szybko wślizgną się krytykanctwo, plotki i brak życzliwości. Zanim się spostrzeżemy, znajdujemy się już – jak Izraelici – w sytuacji, z której trudno jest znaleźć wyjście.
Uciekajmy się wtedy do mocy krzyża! Krzyż, podobnie jak wąż, był symbolem śmierci, jedną z najokrutniejszych i najbardziej upokarzających form egzekucji. Jednak dzięki Chrystusowi, który dobrowolnie go przyjął z miłości do nas, krzyż stał się symbolem życia. Odtąd nawet śmierć poddaje się jego mocy, a trujący jad węży zostaje pokonany.
Zastanów się dziś przez chwilę nad tym, czym jest dla ciebie ofiara Jezusa. Pomyśl, w czym już doświadczyłeś zwycięstwa krzyża. A kiedy przychodzi na ciebie pokusa narzekania, zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i przypomnij sobie te zwycięstwa, a przekonasz się, że pokusa odejdzie.
„Panie Jezu, dziękuję Ci za miłość, którą okazałeś mi przez swój krzyż.”
(albo Flp 2,6-11)
Ps 78,1-2.34-38
J 3,13-17
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
