„Jeśli zaczniesz zastanawiać się, że wszystko, coś myślał o Bogu jest błędne, że Boga nie ma, nie rozpaczaj.

Wielu ludzi tak myślało.

Ale pamiętaj, że źródłem naszej niewiary nie jest fakt, że Boga nie ma.

Jeśli nie możesz wierzyć w Boga, w którego (wydawało ci się, że) wierzyłeś, to znaczy, że z Twoją wiarą było coś nie w porządku.

Musisz starać się lepiej poznać to, co nazywasz Bogiem”.

Kiedy dzikus przestaje wierzyć w swego drewnianego bożka, nie znaczy to, że nie ma Boga, znaczy to, że prawdziwy Bóg nie jest z drewna.

Wiara jest łaską, darem Bożym który wszyscy otrzymaliśmy na chrzcie. Otrzymaliśmy ją by Boga poznawać. By On bezpiecznie prowadził nas przez życie. Byśmy otwierali się na Jego moc i siłę, na Jego niezliczone łaski

Ale podobnie jak z każdą łaską, tak i z wiarą, trzeba współpracować. Trzeba się o nią troszczyć i ją rozwijać. To tak jak z pięknym kwiatem, który dostaliśmy w donicy. Trzeba go podlewać i wyrywać chwasty, by go nie zagłuszyły.

Tak i z wiarą. Trzeba ją „podlewać” przez modlitwę, Komunię św., spowiedź, Mszę św. Trzeba wyrywać te chwasty, które chcą ją zagłuszyć, takie jak złe okazje, pokusy, wady i namiętności... Inaczej wiara więdnie i usycha.

Co zrobiłem ze swoją wiarą? Czy jest żywa, piękna jak wspaniały kwiat? Czy już może zasuszona? A może tylko sama pusta donica – wspomnienie, że kiedyś byłem lepszy, pobożniejszy. Bo i do Mszy służyłem, pacierz mówiłem codziennie, a i do spowiedzi i Komunii św. chodziłem chętnie i często...

Kim jesteś? Wierzącym, kochającym chrześcijaninem? Czy wątpiącym, a może cynicznym niedowiarkiem?

Kiedyś słoń kąpał się spokojnie w sadzawce, w środku dżungli, gdy podeszła do sadzawki mysz i zażądała nagle, by słoń wyszedł z wody.

- Nie chcę - rzekł słoń - jest mi tu dobrze i wypraszam sobie, by mi przeszkadzano.

- Powtarzam, masz zaraz wyjść z wody! - powiedziała mysz.

- Powiem ci dopiero, gdy wyjdziesz z sadzawki - odpowiedziała mysz.

- W takim razie ani myślę wychodzić - rzekł słoń.

Wreszcie jednak to zrobił.

Wyszedł ciężko z wody, stanął przed myszą i rzekł:

- No dobrze, dlaczego chciałaś, abym wyszedł z wody?

- Żeby sprawdzić, czy nie założyłeś moich kąpielówek - odpowiedziała mysz.

Jest nieskończenie łatwiej słoniowi założyć kąpielówki myszy, niż Bogu zmieścić się w naszych szkolnych pojęciach o Nim. To, że nie rozumiesz, że wątpisz – to nic. Nigdy nie wolno Ci przestać szukać. Zapamiętaj, kto szuka Boga – zawsze Go znajdzie.

Przyjdź więc do Jezusa i przyjmij Jego miłosierdzie. Odpocznij w Jego obecno­ści, a Jemu pozwól odpocząć w twojej. Powierz się Mu, a On powierzy się tobie. Wyobraź sobie, jak wasze serca łączą się w jedno. Wsłuchaj się w bicie swego serca i usłysz w nim również bicie Jego serca. Uwierz, nawet jeśli nie masz na to w tej chwili żadnych dowodów, że On napełnia cię swoim Duchem. Uwierz, że napełnia cię nadzieją, radością i pokojem. Usłysz, jak mówi do ciebie, że nawet gdy­by matka zapomniała o swym niemow­lęciu, On nigdy o tobie nie zapomni (Iz 49,15).