Zdarzało się, że ojciec Pio był bardzo surowy dla ludzi niewierzących. Kiedyś poprosił go o spowiedź pewien mężczyzna, pełniący jedną z najważniejszych funkcji w masonerii. A wiadomo, że masoneria jest organizacją wrogą wobec boga i Kościoła. Ojciec Pio odmówił, twierdząc, że jeszcze nie czas. Po tym spotkaniu ten mężczyzna odwiedził sanktuarium maryjne w Lourdes. Jakiś czas później przyjął wiarę katolicką! Nawrócił się.

Potrzeba było mu tego czasu. I okazało się, że o. Pio miał wtedy rację.

W okolicach Tyru i Sydonu, miast pogańskich będących synonimem grzechu i zła, kobieta kanaanejska błaga Jezusa o uzdrowienie córki. On najpierw ignoruje jej prośbę. Potem odmawia. Aż wreszcie porównuje ją do psa. Tak nie pasują nam te słowa  do ust Syna Bożego.

Wydaje się, że tak mało w nich miłości. Dzielić ludzi na dzieci i psy może Żyd, ale nie Syn Boga. Tak trudno się zgodzić na takiego Boga.

Jednak skutek tego bulwersującego zachowania Jezusa jest pozytywny. Budzi w kobiecie wiarę i uzdrawia jej córkę. Dzięki temu zostawia nam wspaniały przykład wiary, pokory, wytrwałości i zaufania Bogu.

Bóg traktuje każdego człowieka indywidualnie. Zgodnie z jego potrzebami i predyspozycjami.

Nie dam cukierka temu, kto potrzebuje środków przeczyszczających - mawiał ojciec Pio.

O. Pio miał dar czytania w ludzkich myślach. Wiedział, co dla danej osoby jest najlepsze.

Taki jest właśnie Bóg. On wie co dla nas jest w danej chwili najlepsze.

Chciałbym byś ty, kiedy słuchasz tych słów Jezusa z dzisiejszej Ewangelii, choć może one wydają ci się banale, bo cierpisz, buntujesz się. Może nie zgadzasz się z nauką Chrystusa… Ale jeżeli powiesz: Tak, Ty masz rację, ja odstępuję od swoich mądrości i Twoją ocenę mojego życia przyjmuję.

Jeżeli powiesz tak jak ta kobieta: Ty wiesz, Panie, Ty mnie znasz…  Wtedy i ty doświadczysz tego cudu, który stał się Kananejce. Bo właśnie wtedy w człowieku dzieje się uzdrowienie.