Dzisiaj Jezus o tym mówi, ostrzega swoich uczniów.

Ale ostrzega również nas wszystkich, żebyśmy dobrze badali skąd w nas się bierze niechęć do jakiegoś człowieka.

Bo może być tak, że nie potrafimy znieść jego gorliwości, jego wewnętrznej jasności i prawdy, jego bezkompromisowości z jaką dąży do Bożych ideałów, do tego, aby Bóg był obecny wszystkim we wszystkich.

Duch Święty daje jednocześnie pokój i niepokój.

Człowiek przez niego ogarnięty godzi się ze sobą, otrzymuje pokój wewnętrzny.

Jednocześnie ten Duch porywa go do czynienia wielkich dzieł.

Świętego Franciszka porwał do porzucenia świata i założenia zakonu, Jan Beyzyma porwał na Madagaskar, Matkę Teresę na ulice Kalkuty.

Dziś także porywa ludzi do zakonów, seminariów, dzieł miłosierdzia, ale także do zwyczajnego życia, ale oddanego Bogu - życia małżeńskiego i rodzinnego.

Bóg potrzebuje w nas Swojego ognia, by zapalić świat, by zapalać wiarę, nadzieję i miłość.

Nieważne, czy u pogan na dalekim kontynencie, czy u własnych dzieci.

"Wystarczy iskra by zapalić jasny płomień."

Czy masz ją w sobie?