Trudna to sztuka.

Kiedyś proboszcz powiedział piękne kazanie o pysznym faryzeuszu i pokornym celniku.

Wszyscy słuchacze byli poruszeni, a szczególnie jeden parafianin.

Słuchając kazania w duchu potępiał faryzeusza i ludzi jemu podobnych.

Po Mszy św. podchodzi do ks. proboszcza i szczerze mu gratuluje kazania:

Księże bardzo dobre kazanie.

Następnie dodaje:

Dzięki Bogu, że nie jestem podobny do tego faryzeusza.

Tak to jest z tą nasza pokorą.

Trudna to sztuka.

Ale dzisiejsza Ewangelia mówi nam też o modlitwie.

Modlitwa to nie cel sam w sobie.

Nie sztuka dla sztuki – FARYZEUSZ

Modlitwa to środek by zbliżyć się do Boga

Powierzyć się jego działaniu

By stanąć przed Bogiem WIELKIM i POTĘŻNYM

Stanąć z sercem otwartym

To jest wielka mądrość.

Takiej mądrości uczy nas dzisiejsza Ewangelia.

Super pobożna starsza pani w Ameryce, w kraju nieograniczonych możliwości, zmieniała religie i wyznania jak (przysłowiowe) rękawiczki.

Z każdej kolejnej była niezadowolona i w końcu założyła swoją własną religię.

Pewnego dnia zjawił się u niej reporter miejscowego dziennika i próbując wysondować jej religijność, postawił pytanie:

Czy rzeczywiście sądzi pani - jak powszechnie się tutaj uważa - że do nieba nikt nie wejdzie, oprócz pani i pańskiej służącej?

Kobieta zamyśliła się głęboko, a po chwili odpowiedziała:

Ze służącą... to ja nie jestem taka pewna.

Mamy uczyć się też mądrości.

By mądrze patrzeć na swoje życie.

Z tego, co mnie otacza wyciągać właściwe wnioski.

Nie być ślepym.

O taką mądrość się módlmy.