Podobnie arcykapłan Kajfasz prze­oczył nowe dzieło, którego Bóg dokony­wał właśnie w Jezusie. Zarówno on, jak i Jezus mieli głęboki szacunek do świąty­ni i Prawa Mojżeszowego. Pochodząc z rodu kapłańskiego, Kajfasz (lub jego bliski krewny) mógł pełnić służbę w świą­tyni, kiedy Józef i Maryja przynieśli Dzieciątko Jezus do świątyni. Być może znał osobiście lub nawet sam należał do grona tych kapłanów, których zadziwiła mądrość dwunastoletniego Jezusa. Teraz jednak Kajfasz widzi w Jezusie zagro­żenie i ukartowuje Jego śmierć. Kiedy rozeszły się ich drogi?

Kajfasz żarliwie bronił praw okupo­wanego Izraela. Był tak bardzo skupiony na niebezpieczeństwie ze strony Rzymian, że dostrzegł w Jezusie jedynie człowieka, którego popularność wśród Żydów mogła sprowokować okupanta do zaostrzenia kontroli. Tak więc, Kajfasz, nie do końca rozumiejąc, co mówi, paradoksalnie wy­głosił jasną i proroczą zapowiedź: „Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród".

Tak, było o wiele lepiej, aby umarł jeden człowiek - święty Syn Człowieczy - niż aby dalej narażać na zatratę i upo­korzenie cały lud Boży. Tak, było o wiele lepiej, aby jeden człowiek - Ten czysty, niewinny, dokonujący znaków i cudów - oddał życie, aby Jego lud mógł wejść w Nowe Przymierz z Bogiem.

W życiu chrześcijańskim dostrzegamy wiele paradoksów. Jezus mówi nam, że cisi i pokorni posiądą ziemię.

Św. Paweł pisze, że moc Boża najpełniej objawia się w naszych słabościach.

Maryja wyśpie­wuje chwałę Boga, który zrzuca władców z tronu, a wywyższa pokornych.

Bóg nieustannie działa w sposób, który wydaje się nam nielogiczny, a nawet nierozumny - i dopiero na końcu ujawnia się jego niezwykła mądrość.

Kiedy więc widzisz, że zaczynasz myśleć jak Kajfasz - kiedy łapiesz się na tym, że próbujesz pozbyć się Jezusa ze swego życia dla spokoju i wygody – bądź czujny!

Być może Bóg przygotował dla ciebie coś naprawdę wielkiego.