Nikodem powiedział do Niego: «Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?» Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha.
Nikodem dostrzega Boże posłannictwo Jezusa. Widzi, że znaki w jego życiu pochodzą od Boga. Ale wiara nie jest tylko przyjęciem jakiejś wiedzy. Nie wystarczy nam uznanie, że Ewangelia jest prawdziwa. Jest to jednak potrzebny etap. Dlatego zobacz w swoim życiu takie wydarzenia, które sprawiają, że możesz powiedzieć, iż wierzysz. Co sprawiło, że wierzysz?
Potrzeba nam się ponownie narodzić. I do tego właśnie prowadzi nas prawdziwa wiara. Tak jak nasze narodzenie cielesne pociąga za sobą potrzeby cielesne, wszystko, co wiąże się z naszą fizycznością, tak samo nasze narodzenie duchowe pociąga za sobą rozwój życia duchowego. Wiara nie zatrzymuje się tylko na przyjęciu czegoś do wiadomości. Tam się zaczyna, ale musi rosnąć.
Osoby, które narodziły się z Ducha, są przyrównane do wiatru, którego obecność jest słyszalna, wyczuwalna. Po owocach bowiem poznajemy wiarę. Nasze czyny świadczą o naszej wierze. Jaka jest więc twoja wiara? Czy możesz powiedzieć, że jesteś osobą wierzącą, bo widać to po twoich czynach?
Życie wiarą nie jest łatwe, trzeba się tego uczyć. Dlatego proś teraz o Ducha Świętego, by umacniał cię we wzrastaniu w wierze.
(www.modlitwawdrodze.pl)
