Wyobraź sobie, że znajdujesz się u stóp wielkich schodów, na szczycie których stoi Jezus. Chwała i miłość płynące z Jego serca pociągają cię i budzą w tobie pragnienie, by dostać się do Niego jak najszybciej. Gdy jednak próbujesz wdrapywać się na kolejne stopnie, wciąż ześlizgujesz się z powrotem. Wreszcie zniechęcony i obolały od upadków zaczynasz wołać do Niego o pomoc. W jednej chwili Jezus zbiega na najniższy stopień, bierze cię na ręce i wnosi na górę.

Dzisiejszy dzień nie musi być jednym z tych, o którym mówiliśmy na początku! Rozpocznij go otwierając się na Bożą obecność przez modlitwę i refleksję. Pozwól Panu umyć ci nogi. Przyjmij tę wyzwalającą prawdę, że sam nigdy nie staniesz się świadkiem Bożej miłości. Nie taki jest Boży plan. Twoje wysiłki będą skuteczne dopiero wówczas, gdy zostaniesz posłany w Jego imię (J 13,20). Staniesz się wtedy naczyniem Jego obecności, Jego światła, Jego łaski. Napełnij się więc Jego obecnością, abyś mógł promieniować nią na wszystkich, których spotykasz.

„Panie, Ty kochasz mnie tak bardzo, że posyłasz mnie jako swego świadka. Daj mi serce łagodne i pokorne, abym służył innym z taką miłością, z jaką Ty to czynisz.”

Dz 13,13-25; Ps 89,2-3.21-22.25.27

(Słowo wśród nas, 2014)