Papież odwołał się tu do znanych zarówno w Rzymie, jak i w Polsce objawień prywatnych włoskiego jezuity, o. Juliusza Mancinelliego, świadka śmierci św. Stanisława Kostki. Czterdzieści lat później o. Juliusz ujrzał św. Stanisława klęczącego w chwale nieba przed Maryją, która powiedziała: „Dlaczego nie nazywasz mnie Królową Polski? Ja to królestwo bardzo umiłowałam i wielkie rzeczy dla niego zamierzam, ponieważ osobliwą miłością do Mnie płoną jego synowie”. Po zbadaniu sprawy przełożeni pozwolili o. Juliuszowi na poinformowanie o tym polskich współbraci. Miał on jeszcze kilkakrotnie widzenie Maryi, która za każdym razem przedstawiała mu się jako Królowa Polski.
Zachęcony przez papieża, król polski Jan Kazimierz, 1 kwietnia 1656 ro- ku, w katedrze lwowskiej przed obrazem Matki Bożej Łaskawej złożył słynne śluby, powierzając Maryi swoje królestwo. Po Mszy świętej odśpiewano Litanię do Matki Bożej, po raz pierwszy dodając do niej tytuł: „Królowo Korony Polskiej, módl się za nami”. Wkrótce po tym Polska wyszła obronną ręką z wrogiej napaści.
Kiedy w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia w Polsce prowadzono planową walkę z Kościołem, internowany prymas kardynał Stefan Wyszyński postanowił również szukać ratunku tam, gdzie znalazł go kiedyś król polski. W trzechsetną rocznicę ślubów Jana Kazimierza, 26 sierpnia 1956 roku, na Jasnej Górze, w obecności około miliona wiernych, dokonano ich uroczystego odnowienia na podstawie napisanego przez prymasa, dostosowanego do współczesnych warunków tekstu. Także owoce tego aktu nie dały długo na siebie czekać.
Tak często dajemy się ogarnąć pesymizmowi, narzekamy na trudne czasy. Dzisiejsza liturgia mobilizuje nas do radosnego dziękczynienia Bogu Ojcu za to, że zawsze znajduje On klucz do naszych serc, aby wydobyć z nich poczucie godności i siły, które tak wiele razy w naszej historii uzdalniało nas do heroizmu.
„Boże Ojcze, dziękujemy Ci za Twoją Opatrzność, która kieruje naszymi losami. Za wstawiennictwem Maryi, Królowej Polski, prosimy Cię, abyś wylewał swego Ducha na naszą ziemię i czynił nas Twoimi Apostołami w Europie i w świecie.”
Ap 11,19a; 12,1.3-6a.10ab
(Ps) Jdt 13,18-20 J 19,25-27
(Słowo wśród nas, 2015)
