DIECEZJA SIEDLECKA
21 grudnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Jan, Honorata, Tomasz
Czytania: (PnP 2, 8-14); (Ps 33 (32), 2-3. 11-12. 20-21); AklamacjaEwangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Gmina Kłoczew: Transport publiczny zapewniony do 2030 roku
Ryki: Włamywacze Zatrzymani
Zabierz do domu Betlejemskie Światło Pokoju
Spotkanie opłatkowe Caritas Diecezji Siedleckiej
Zmarł ks. Prałat Stanisław Grabowiecki
Wypadki w okolicach Sokoława Podlaskiego. Jest bardzo ślisko!
Zaginęła 73-letnia łukowianka
Powiat siemiatycki: sesja która zaczęła się od opłatka
Felieton Grzegorza Welika – 20 grudnia /POSŁUCHAJ/
Uczniowie z Serpelic odwiedzili Katolickie Radio Podlasie
W Nowy Rok z Błogosławieństwem Bożym: Sylwester w Siedlanowie
WTOREK XII TYGODNIA ZWYKŁEGO, 23 CZERWCA (2015-06-22 09:06:27)
Mt 7,6.12-14 Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują! (Mt 7,14) Kiedy słuchamy tych słów Jezusa, życie chrześcijańskie wydaje się takie trudne! Nasuwają się obrazy nawlekania igły z maleńkim oczkiem czy trafienia w dołek za jednym uderzeniem kija golfowego. Potrzeba tu sporej precyzji, cierpliwości, wytrwałych prób i niezachwianej wiary, że jeśli tylko nie damy za wygraną, to przecież w końcu kiedyś się uda. Zaraz, zaraz… czy nie właśnie tego wymaga od nas życie, do którego zaprasza nas Jezus?
Mt 7,6.12-14
Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują! (Mt 7,14)
Kiedy słuchamy tych słów Jezusa, życie chrześcijańskie wydaje się takie trudne! Nasuwają się obrazy nawlekania igły z maleńkim oczkiem czy trafienia w dołek za jednym uderzeniem kija golfowego. Potrzeba tu sporej precyzji, cierpliwości, wytrwałych prób i niezachwianej wiary, że jeśli tylko nie damy za wygraną, to przecież w końcu kiedyś się uda.
Zaraz, zaraz… czy nie właśnie tego wymaga od nas życie, do którego zaprasza nas Jezus?
Owszem, droga, którą idziemy, jest tak wąska, jak ciasna jest prowadząca do niej brama. Pójście za Jezusem wymaga precyzji i mądrego zarządzania czasem; czuwania nad tym, co czytamy, co oglądamy i o czym rozmawiamy; gdzie szukamy pociechy duchowej, psychicznej i emocjonalnej; w jaki sposób odpoczywamy i gdzie szukamy rozrywki. Wymaga też cierpliwości, głównie do samego siebie, gdy okazuje się, że wciąż upadamy i musimy rozpoczynać na nowo. Prędzej czy później przychodzi pokusa, by zawołać: „Nigdy nie będę w stanie kochać, przebaczać, zerwać z nałogiem, uwolnić się od lęku…”. Nabierz otuchy! Jezus współczuje ci z powodu twoich słabości i problemów. On zna z własnego doświadczenia wszystkie pokusy, którym jesteś poddawany, i dlatego patrzy na ciebie z życzliwością i miłosierdziem. Czy jesteś już zmęczony drogą, która prowadzi do życia? Jezus mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Nie martw się, gdy wyczerpują się twoje siły, wytrwałość, mądrość czy wyrozumiałość. Jezus posłał Ducha Świętego, który doda ci energii, cierpliwości i opanowania, abyś mógł dalej iść za Jezusem. Jeśli droga wydaje ci się zbyt trudna, pamiętaj, że Jezus chce dawać ci wszystko, czego potrzebujesz, wszelką precyzję, wytrwałość i wiarę, których ci brakuje. A jeśli sądzisz, że zboczyłeś z drogi tak bardzo, że powrót jest już niemożliwy, przypomnij sobie ojca, który z radością wybiegł na powitanie swego marnotrawnego dziecka. Podobnie Bóg Ojciec wygląda twojego powrotu! On jest po twojej stronie, zawsze gotów pomagać ci w drodze. „Jezu, przepraszam Cię za te wszystkie okresy mojego życia, kiedy potykałem się i rezygnowałem z dalszej drogi. Pomóż mi dziś z nowym zapałem wyruszyć wąską drogą prowadzącą do życia.” Rdz 13,2.5-18 Ps 15,1-5 (Słowo wśród nas, 2015)
Owszem, droga, którą idziemy, jest tak wąska, jak ciasna jest prowadząca do niej brama. Pójście za Jezusem wymaga precyzji i mądrego zarządzania czasem; czuwania nad tym, co czytamy, co oglądamy i o czym rozmawiamy; gdzie szukamy pociechy duchowej, psychicznej i emocjonalnej; w jaki sposób odpoczywamy i gdzie szukamy rozrywki. Wymaga też cierpliwości, głównie do samego siebie, gdy okazuje się, że wciąż upadamy i musimy rozpoczynać na nowo. Prędzej czy później przychodzi pokusa, by zawołać: „Nigdy nie będę w stanie kochać, przebaczać, zerwać z nałogiem, uwolnić się od lęku…”.
Nabierz otuchy! Jezus współczuje ci z powodu twoich słabości i problemów. On zna z własnego doświadczenia wszystkie pokusy, którym jesteś poddawany, i dlatego patrzy na ciebie z życzliwością i miłosierdziem. Czy jesteś już zmęczony drogą, która prowadzi do życia? Jezus mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Nie martw się, gdy wyczerpują się twoje siły, wytrwałość, mądrość czy wyrozumiałość. Jezus posłał Ducha Świętego, który doda ci energii, cierpliwości i opanowania, abyś mógł dalej iść za Jezusem.
Jeśli droga wydaje ci się zbyt trudna, pamiętaj, że Jezus chce dawać ci wszystko, czego potrzebujesz, wszelką precyzję, wytrwałość i wiarę, których ci brakuje. A jeśli sądzisz, że zboczyłeś z drogi tak bardzo, że powrót jest już niemożliwy, przypomnij sobie ojca, który z radością wybiegł na powitanie swego marnotrawnego dziecka. Podobnie Bóg Ojciec wygląda twojego powrotu! On jest po twojej stronie, zawsze gotów pomagać ci w drodze.
„Jezu, przepraszam Cię za te wszystkie okresy mojego życia, kiedy potykałem się i rezygnowałem z dalszej drogi. Pomóż mi dziś z nowym zapałem wyruszyć wąską drogą prowadzącą do życia.”
Rdz 13,2.5-18
Ps 15,1-5
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR